Ik ben al bijna 25 jaar lid van de VZ&G/CBRB en Koninklijke BLN-Schuttevaer. Ik ben ervan overtuigd dat zij hun uiterste best doen om mijn belangen te behartigen. Maar…
De overheden zijn groot, ontoegankelijk en hun werkwijze is ondoorgrondelijk. Onze problemen zijn ingewikkeld! Het is voor een overheid ook onmogelijk om het iedereen naar de zin te maken. Samenleven is geven en nemen.
Mensen wonen graag in de stad en het liefst aan de waterkant. Maar dan niet met een naar petrol stinkend schippertje voor de deur. De schepen waar Rotterdam z’n bestaan en welvaart voor een groot deel aan heeft te danken, zijn op veel plaatsen niet meer welkom! Denk aan het Haringvliet, Boerengat, Rijnhaven, Parkhaven enzovoort.
Ook bij de Parksluis wordt het momenteel volgebouwd met luxe appartementen. Daar komen waarschijnlijk mensen wonen met geld en dus met meer invloed en macht dan de gemiddelde zandschipper. De Parksluis is gebouwd rond 1930. Volgens mij reed men toen nog met paard en wagen en kwam er af en toe een tram langs. En de meeste luxe motorschepen voeren gewoon onder de bruggen door. Geen problemen dus.
Het verkeer is gigantisch toegenomen, maar de infrastructuur en de bruggen zijn nog steeds hetzelfde. Als we nu een brugopening nodig hebben, worden we vuil aangekeken. (op een aantal toeristen na, die ons juist fotograferen… En ik geef ze geen ongelijk, want binnen afzienbare tijd worden deze plaatjes uniek.)
Ik vraag mij weleens af of er iemand is die voor een slagboom staat te wachten wanneer wij langsvaren die zich dan realiseert dat er zo’n 1.200 ton zand voorbijvaart. Zand dat misschien bedoeldis voor de aanleg van de nieuwe ring aan de noordkant van Rotterdam (groene boog). Een project om het fileprobleem aan te pakken.
Als wij door de stad varen (stationair) dan stoten wij minder CO2 uit dan één vrachtwagen die steeds moet afremmen en optrekken. 1.200 gedeeld door 30 = 40 vrachtwagens.
Je zou toch zeggen: goed bezig schipper!
Ja ja… behalve als je achter een slagboom op een schipper moet wachten. Of als de schipper zijn schip parkeert om te rusten of om weekend te houden. Dan krijgt de schipper een proces-verbaal. Als er geen borden staan, mag je er niet meren, zeggen ze. Er hebben nooit borden gestaan! En m’n opa lag ook al in de Coolhaven.
Hoe moeten we just in time varen als we te maken hebben met spertijden, en we nergens mogen vastmaken om te wachten voor een brug of om te overnachten. Moeten we dan met z’n allen ‘s morgens tussen zes en zeven uur naar binnen schutten? Of zullen we dat zand aan de Nessedijk gaan lossen, zodat alles per as dwars door de stad moet worden gereden?
En zo zijn er tal van voorbeelden.
Goes. Een mooi stadje aan het water. Wij losten daar vroeger vaak en graag. Ernaast was een kinderboerderij en je lag dicht bij het centrum. Je had er één asfaltcentrale, één betoncentrale, één zandhandel en drie betonfabrieken. Nu: alleen huizen en recreatie. En als een schipper uit Goes thuis wil liggen met Kerst, dan zegt men doodleuk dat hij beter in de Sloehaven kan gaan liggen. Onlangs sprak ik een ambtenaar die zeer verbaasd was dat wij met ons gezin aan boord woonden. Hij wist niet dat je op zo’n boot kon slapen – laat staan wonen…
Maassluis. Ook een mooi stadje aan het water. Heel veel mensen willen daar wonen; er wordt dus volop gebouwd. Maassluis heeft van oudsher een haven in de bebouwde kom. Ideaal zou je zeggen. De bouwmaterialen kunnen voor de deur worden afgeleverd. Maar het wordt ons vrijwel onmogelijk gemaakt. Het is een getijdehaven; we kunnen dus niet altijd naar binnen. (te laag of te hoog water) Verder hebben wij te maken met bedieningstijden en spertijden. In de buitenhaven kunnen we nergens vastmaken. En als de metrolijn naar Hoek van Holland straks klaar is, moet er iedere tien minuten een metro over de brug?
Maassluis is een ideale losplek voor de schippersvrouw; zij kan even naar de bakker en de markt. Het kan bijna nergens meer! Het is natuurlijk niet zo gek dat de meeste schippersvrouwen zijn afgehaakt. De schippersinternaten vrezen voor hun voortbestaan (massale leegloop) en de kleine schepen verdwijnen één voor één naar de oudijzerboer.
De Door gunst verkregen, een oud ijsselaakje, is tegenwoordig op veel evenementen een attractie! Je kon met zo’n scheepje overal zand brengen en lossen met de mast en de giek. Geniaal! Wat een nostalgie.
Over twintig jaar wordt Kees Broere nog eens gevraagd of hij met z’n oude scheepje, de Cornelis sr, een vracht zand wil varen over de Delfshavense Schie. Waarschijnlijk tijdens één of ander evenement voor de nostalgie. Uiteraard met speciale ontheffing, want dieselmotoren zijn tegen die tijd uit den boze.
En dan zullen er ongetwijfeld mensen zitten op het balkon of dakterras van hun luxe appartement langs de Coolhaven die bij zichzelf denken: “Wat ging dat vroeger toch mooi, met zo weinig energie zoveel zand van A naar B brengen.” Ze waren vroeger zo gek nog niet!
Kees Broere,
mbs Cornelis sr
We delen en herkennen dit gevoel en deze problemen helaas!
Wat goed dat deze schipper zo duidelijk kan maken waar de pijn zit. Wat jammer dat noch BLN noch CBRB de brandbrief over de omgekeerde modal shift hebben willen ondertekenen (noch NPRC die vinden dat hun belangen begartigd worden door BLN.). Het had wellicht kunnen helpen de positie van de schipper te ondersteunen. Gelukkig hebben PTC en evofenedex (verladers) wel het belang hiervan ingezien. 29 mei is er een Algemeen Overleg waarbij de Kamerleden gevraagd is voor de binnenvaart op te komen.
Prima verwoord . Ik heb ook al een paar keer in een enquête aan gegeven dat het te gek voor woorden is dat havens gegraven voor schepen om te laden lossen of te wachten . Nu verboden zijn voor onze schepen omdat ze er zo nodig huizen willen bouwen met daar in mensen die geen “boten” voor de deur willen !
Prachtige retoriek Kees, maar helaas.! Wij worden ( deels) zo oud, dat we al deze veranderingen nog mogen waarnemen…….gelukkig.!!!
Ik zou zeggen tel je zegeningen en leef mee in de verandering.!!
In de laatste strofe: (..) Ze waren vroeger zo gek nog niet! (..) . Maar die vroeger, dat is voor ons Nu.. Ik vind het ook dom dat ze een doorgaande rivier monding vol bouwen met huizen.
Ik ben wel eens bij de Coolhaven geweest, ik vind het prachtig om te zien hoe een schip door de bruggen en sluizen varen.. Je moet wel goeie stuurmanskunst hebben om niet tegen de hoofden aan te komen.
In 1960 voeren er binnenschepen met aardappels, kolen, turf enz bij ons voor het huis langs. Af en toe zag je een lange lint met boomstammen waarop mannen stonden te schreeuwen en met de pikhaak de bomen van de wal moesten houden. De klapbrug bediende had ook een klompje aan een vishengel waar dan iets in gedaan werd.
Als wij ergens moeten wachten voor een openstaande brug, en er is tijd genoeg, dan stap ik altijd even uit de auto en ga naar het schip kijken. Zo mooi om te zien. In Groningen heb je niet zo heel gauw last van narrige mensen wat dat betreft.
Heel herkenbaar, maar bij ons voor de deur in het kanaal bij Vlissingen kun je ongestoord afmeren hoor. En voor een rokende generator, probeer eens DEX smeerolie. Het roken zal fors verminderen.