Halverwege de 18e eeuw bestond de visserijvloot uit honderden zeilloggers en bijna de helft hiervan had Vlaardingen als thuishaven. Dat stond bekend als de haringstad en de inwoners waren haringkoppen.
Ook de scheepsbouw floreerde er en in 1912 werd op de werf van A. de Jong de zeillogger VL.92 Balder gebouwd. Opdrachtgever was de Visscherij-Maatschappij Mercurius van de Gebr. Pot. Deze VL.92 bestaat nog steeds en is de oudste nog varende haringlogger. Meer dan honderd jaar oud heet dat met recht antiek.
Al na tien jaar dienst in de haringvisserij werd de zeillogger weggeconcurreerd door motorloggers en opgelegd. In 1929 werd De Balder verkocht aan A. van der Zwan, die het schip verlengde, motoriseerde en weer in de vaart bracht als SCH.14 Oceaan 1.
Tot de oorlog actief in de haringvisserij, volgde in 1941 vordering door de Duitsers, om na WOII opnieuw in dienst gesteld te worden. In 1960 werd het schip verkocht aan de Vereniging Beroepsonderwijs. Als Zeearend werd het ingezet voor de beroepsopleiding in de trawl- en vleetvisserij.
In 1976 werd ze voor 1 gulden overgedragen aan het Scheepvaartmuseum Amsterdam, dat haar in de oorspronkelijke staat terugbracht en dertig jaar in bezit had. In 2006 volgde voor 1 euro de overdracht aan het Visserijmuseum Vlaardingen en zodoende keerde de Balder terug naar haar Vlaardingse roots.
Als maritiem erfgoed is ze in beheer bij de Stichting Zeillogger Balder met een ligplaats pal voor het museum aan de Westhavenkade. De lengte is 26,80 en de breedte 6,50 meter. Er staat een Mercedes-diesel in van 240 pk.
Tot en met de Wereldhavendagen (op 3, 4 en 5 september) is de Balder te bewonderen bij het Maritiem Museum in de Leuvehaven.
