Half maart stopte het met regenen. Het lossen schoot niet op en ik besloot op de bank in de stuurhut te gaan zitten. “Stel uit tot morgen wat je vandaag zou moeten doen”, schrijft Herman Koch in zijn boekje ‘Makkelijk leven’.
U begrijpt: het is een recalcitrante variatie op een bekend gezegde en je kunt je er beter niet te vaak aan houden. Die dag in maart deed ik dat wél. De koffie op tafel, een pols op de opgetrokken rechterknie, de linkerarm steunend op tafel, de hand onder mijn kin en de warmte van voorzichtige zonnestralen op mijn rug. Ik deed even niets, mijn ogen werden zwaar.
Voorbij het Tholense Gat meld ik me op kanaal 20. “Richting Brussel met een diepgang van 3 meter 20.” “Ja hoor, u mag naar de Scheldesluizen, kanaal 18. Goede reis.”
Stuurboord-uit opent zich een breed water, ik vraag me af waarom ik hier nog nooit ben geweest. Het kanaal is prachtig, aan beide kanten bomen en veel groen. Ik passeer een drietal Calatrava-achtige bruggen en een spoorbrug. De onderdoorvaarthoogte van 12 meter maakt het kanaal geschikt voor vierhoog containervaart. Ik passeer de laatste brug, aan de westkant een bos, voor me het sluizencomplex.
“Kom maar door voor de stuurboord, als nummer vier.” Voorin liggen twee containerschepen, ik schat ze een meter of 15 breed zijn en daarachter meert een nog bredere tanker. Voor de zekerheid vraag ik of dat gaat passen, je weet maar nooit. “Ja hoor schipper, je bent maar 11,45 breed hè, dat gaat makkelijk.”
Waar is de tijd gebleven dat je met een schip van deze breedte tot de grotere van de binnenvaartvloot behoorde?
De sluisdeur rolt open en de eerste schepen vertrekken. De ene naar de Noordzeeterminal, de andere met bestemming Deurganckdok en de tanker naar de wachtsteigers bij Lillo. Centrale Zandvliet geeft toestemming de voorhaven te verlaten en de laatste vloed geeft mijn schip vleugels.
“Sweet dreams, Captain?” Armando keek me lachend aan, ik was betrapt. “You were smiling in your sleep… bye!”
Zou het de moeite lonen het Bathse Spuikanaal op te waarderen zoals gedroomd? Door de combinatie van grotere schepen en verouderde bruggen en sluizen is de Noord-Zuidcorridor kwetsbaar geworden en helaas gevoelig voor storingen en uitval. De voordelen van een bevaarbaar ‘Baths Kanaal’ lijken evident: betrouwbaarder plannen bijvoorbeeld, besparen van energie en tijd. Win-win!
Het is een bekend gegeven dat je tijdens de REM-slaap een hele gebeurtenis gedetailleerd kunt dromen in een paar minuten.
Dat klopt; mijn koffie was nog warm.
Steven Stern
