Decennialang gold een jaar met laag water als een goed jaar in de scheepvaart op de Rijn. Het is misschien in dit verband een wat ongelukkig gekozen term, maar je kan het ook overdrijven. Het water is nu zo langdurig laag en ook nog eens zo bizar laag dat de scheepvaart haar glorie verliest.
De verlader kijkt naar alternatieven. Hij ziet dat die geen zoden aan de dijk zetten en dat is nu nog een meevaller voor de scheepvaart. Waarschijnlijk zal zelfs de droge lading ‘vanzelf’ terugvloeien naar het laagste punt: de Rijnvaart. Als vanouds. Je weet echter wat resultaten uit het verleden over de toekomst zeggen.
Al is een voorspelling – van het weer, want daar hebben we het hier over – hachelijker dan ooit. Nergens in enig klimaatverslag of -rapport is terug te vinden dat in het tweede decennium van deze eeuw de hogedrukgebieden boven West-Europa zo onverzettelijk blijven hangen dat we hier uitdrogen.
De meeste voorspellingen gelden sowieso voor een tijdperk dat de levensduur van de rapportschrijver overstijgt. Dat is wel zo veilig.
Zolang alleen arme, weerloze landjes rond de evenaar compleet uitdrogen of overstromen, gaan we hier onverdroten door met fossiele brandstoffen verslinden. 5 euro op giro 555 en de zieltjes ver weg zijn ook weer geholpen. Vroem.
Maar wat nu als het zo akelig dichtbij komt dat de scheepvaart op de Rijn een ‘Waldhof-moment’ beleeft en volkomen stilvalt bij gebrek aan regen? Worden we dan ineens wel wijzer? De scheepvaart zelf kan er eigenlijk weinig aan doen. Een paar procent minder uitstoot van de binnenvaart is een druppel op de gloeiende plaat (hoewel elke druppel welkom is) en de verlader of de containeroperator of wie dan ook bepaalt wie wat vervoert, weet het nu ook.
Kijk, dan gaat het er al op lijken. Maar zit die aan de knoppen? Nee, dat is het publiek en (althans in een democratie) dus de politiek.
In de politiek is veel geruzie over of we wel of niet ‘de doelen van Parijs’ halen, maar zou het er nog toe doen? De enige wijze waarop een rijk, relatief machtig maar ook ieniemienieland als Nederland écht iets aan dit wereldomspannende probleem kan doen, is als katalysator.
Ik krijg echter niet de indruk dat er enige ‘sense of urgency’ is bij de hardnekkig in korte broek en T-shirts gestoken Nederlanders, zolang hun eigen natje en droogje maar goed zit. Hoezo klimaatprobleem?
Voor de binnenvaart zit er niets anders op dan goed naar andere sectoren te kijken. De luchtvaart bijvoorbeeld. Heb je weleens gekeken wat je met een landingsgestel kan doen?
