Op 27 november gleed op de Mercurius Shipyard Begej in het Servische Zrenjanin de volledig geïnstalleerde roestvrijstalen chemicaliëntanker Synergy van de slipway. Na de finishing touch in Sremski Karlovci en de proefvaart onder auspiciën van Lloyds/IVW
op de Donau startte kapitein-participant Gijs van Duijn de 1800 pk ABC en vertrok hij op Tweede Kerstdag richting Regensburg. Na verlet door ijs, laag- en hoogwater en net te daal voor het Waldhof-drama, meerde hij 2600 kilometer verderop af, bij Shipyard Den Breejen voor de in bedrijfstelling.
(foto’s Johan de Witte)
Nog maar net aan boord wekken de boeiinglijn, bolder- en bunkervulkasten alsook het kwistig gebruikte halfrond rvs ter bescherming van meer- en wrijfhouttouw onze nieuwsgierigheid en we gluren eens even onder het potdeksel. Geen lasdruppels, strak vakwerk zonder slijptol, ons vermoeden is juist: origineel potdekselprofiel!
Scheepsbouw overeenkomstig de tekening: de eerste meters staan model voor de rest. Een casco en installatie, evenals betimmering, van uitstekende kwaliteit. Bravo brodogradiliste Begej!
We komen machinist/kapitein/eigenaar Gijs van Duijn tegen die met z’n eens witte ketelpak afsteekt tegen de omgeving. De rasechte Katwijker loopt op deze laatste dag aan de Den Breejen-werf een marathon. Niettemin heeft hij straks even tijd voor ons. Intussen kijken we wat er gaande is op dit ‘Mercurius-blauwe’ schip.
Techniek
Deze onder LRS gebouwde chemicaliëntanker is zeer innovatief. Mercurius en ontwerpers hebben de gecompliceerde techniek voor de bemanning zo veel mogelijk in automatisering vertaald. Voor technici is er de mogelijkheid op afstand een digitale reparatie uit te voeren, wat het begrip hightech verklaart. Eén ding is zeker: software gaat nooit kapot. Het roest of slijt niet. Het kan wel verouderen. Als het niet werkt, ligt het meestal aan de hardware.
We vragen aan Raymond Berkhout, de safety manager van Mercurius met laptop onder de arm: hoe krijg je dat allemaal onder de knie? “De nieuwe systemen zijn zeer praktisch, veilig, overzichtelijk en werkbaar. Van Duijn loopt tijdens de bouw en installatie mee en is in detail geïnstrueerd in proceskennis. Ervaring speelt een rol, aan toeval wordt niets overgelaten.”
Deze bescheiden 110 x 11,44 meter chemietanker onderscheidt zich door een massief roestvrijstalen equipement op het trunkdek met getraced leidingwerk, tankhoofden, appendages, ventielen et cetera. De tanks in – voor cleaning – is door butterwashmachines tot het minimale teruggebracht. Een stikstofsysteem optimaliseert veiligheid en functioneren voor de toekomst.
In het voorschip vinden we als boegschroef een Verhaar, pompmotor, generatoren, Shipyard Begej-elektriciteit onder supervisie van Werkina en een Heatmaster-verwarmingsketel. De ABC – alweer in Mercurius-blauw – duidt wat betreft betrouwbaarheid en levensduur op voorkennis. De 6-cilinder wordt geflankeerd door een uitlaatdemper die voor de toekomst alvast katalysator-proof is. Voordat we bij Van Duijn aan tafel schuiven, vinden we de Servische betimmering die onder leiding van Teunis Verveer en Jan Penning tot stand is gekomen, apart en degelijk met gebruik van uitstekende materialen.
Een bijzondere Katwijker
Wanneer we Gijs van Duijn vragen naar het hoe en waarom van deze Synergy, zijn we terug in 1972 en staan we voor een Stork Hesselman of 545 Deutz in de machinekamers bij Van Ommeren. Machinist zijn was en heeft nog altijd zijn passie. Nadat de firma ophield, werkte Gijs dertien jaar bij een drukkerij in Valkenburg (Zuid-Holland). “Met veel plezier”, zegt hij. De volgende vier jaar hield hij schone handen als employé van het European Space Research and Technology Centre (ESA Estec).
En tóch wilde hij met zijn handen werken; dus ging hij aan boord van een Vopak bij oud-collega Cor Schooneveld en sleepte hij in twee jaar tijd alle papieren in de wacht. Daarna enige jaren op een zogenaamde roestvrijstalen. “Met mijn vrouw Lilian bezochten we in mijn vrije week de banenbeurs in het WTC. Met name de Mercurius-stand. We hadden een gesprek met Zimmerman, die ons later uitnodigde in Zwijndrecht voor een gesprek over participatie in een nieuwe chemietanker. Het voelde goed en we kwamen overeen.”
“Als gewezen machinist was de techniek van zo’n schip voor mij een uitdaging. De bouw in Servië heb ik begeleid, samen met Joris Vos. We konden het schip inrichten naar ons zin.”
Doorgaan
Hier hapert Gijs met zijn verhaal doordat er in deze periode iets verschrikkelijks gebeurde voor het gezin met twee dochters en één zoon. Bij zoon Ruben (14) werd gedurende een onderzoek een hersentumor geconstateerd. Na de operatie genas hij maar hij was blind. Hun wereld stortte in. Juist Ruben, die graag wilde gaan varen. Later zei Ruben tegen zijn vader en moeder toen die de Synergy wilden opgeven – waarvoor bij Mercurius alle begrip bestond: “Jullie moeten doorgaan.”
“Dit is een fantastisch schip, met vier medewerkers uit Katwijk. Met de mensen van de werf hebben we erg fijn gewerkt. Een aantal van hen hebben we in ons hart gesloten. Toen we wegvoeren was het afscheid moeilijk.”
Gijs en Lilian van Duijn vinden dat ze mensen zijn met ‘handvatten en gebreken’ die in een God van wonderen blijven geloven. Voor Ruben is er een kamer ingericht aan boord. ‘Vision is a creation, not a perception’, is een tekst uit de film Black Sun. Ofwel: doorgaan met het maken van beelden in je hoofd. Ruben zal dit bewijzen, dat blijkt uit zijn moed en enthousiasme voor de Synergy.
(Johan de Witte)
