Dat de sympathieke VVD-minister Cora van Nieuwenhuizen 300 miljoen uittrekt voor een paar extra stroken asfalt op de A15 tussen Papendrecht en Gorinchem is voor een diehard automobilist (en dat zijn we allemaal) goed nieuws. Lekker doorscheuren.
Nog mooier is dat de minister volgens tientallen berichten in de media ‘nieuwe vondsten’ om de doorstroming te bevorderen in overweging wil nemen. Het gebruik van ‘nieuwe vondsten’ is in zichzelf een mooi Droste-effect, namelijk een nieuwe vondst. Meer Nederlands dan innovatie, dus ook al een compliment voor de communicatieadviseur van Infrastructuur & Waterstaat.
Maar je voelt hem al aankomen: wij weten wel een mooie nieuwe vondst. Cora wijst expliciet het vrachtverkeer over de A15 aan als de schuldige voor de ‘dure files’. Nou dat kan ook over water, vindt Marten Fernhout, die me daarover belde.
Marten Fernhout was toen ik over de binnenvaart begon te schrijven voorzitter van de Federatie van Schippersbonden, in de jaren 80 zeg maar het VVD/CDA-kabinet van het particuliere binnenvaartpolitiekspectrum. Hij heeft me toen persoonlijk dat hele spectrum uit de doeken gedaan, zoals hij nu weer alle credo’s van de binnenvaart door de jaren heen opsomt. ‘Vervoer over Water de Juiste Weg’ (Toerbeurtvereniging Noord-Zuid), ‘De Betuwelijn ligt er al’ (De NPRC in een flyer over de Waal, toen het spoorlijntje er dus nog niet lag) en de onvolprezen slogan ‘Hier vaart een file van 60 vrachtauto’s’ (Bureau Voorlichting Binnenvaart).
De A15 tussen Papendrecht en Gorinchem loopt parallel aan de Merwede, het drukst bevaren stukje water in Europa, waarop nog zeven keer zoveel schepen kunnen varen zonder noemenswaardige consequenties voor de veiligheid of doorstroming.
Hey, waar kennen we dat van? O ja, die rivier stroomde precies naast de Betuwelijn. Nou moe, en daar loopt die weg ook al naast. Dus je hebt een rivier waarop van alles mogelijk is. Vervolgens leg je een dure, waardeloze spoorlijn ernaast aan. En tenslotte ga je wanhopig toch maar die weg verbreden.
Als je dan zegt dat weer (onder druk van de asfaltlobby) hardnekkig van de rivier wordt weggekeken, dan krijg je zelfs van die sympathieke minister te horen dat de binnenvaart dat zelf maar moet regelen.
Dat is niet helemaal eerlijk, want dat heeft ze nog niet gezegd. Zij hoeft als minister niet te praten met een kantine vol vertegenwoordigers van een verzuilde binnenvaart. De binnenvaart blijft de perfecte afspiegeling van de walsamenleving, want ook in de binnenvaart heeft zich de ontzuiling voltrokken. Het verschil met de tijd van Marten Fernhout is dat de geclusterde partijen van nu niet meer samen door de deur van de kantine kunnen.
