Net als met de coaster Alana Evita, die hij eind 2009 in de vaart nam, maakt Gerhard de Jonge van zijn nieuwe aanwinst coaster Ennio Marnix een werk- en leerbedrijf. Het schip biedt praktijkplaatsen voor jongeren die hij zelf werft en opleidt. Ook leerlingen van Maritieme Academie Harlingen, die jaarlijks dertig weken varen en tien weken naar school gaan, varen mee.
Gerhard de Jonge en zijn zoon Ennio Marnix, naar wie het schip genoemd is. (foto’s Jan Johan ten Have)
De Jonge kreeg voor de Alana Evita toestemming van het ministerie van Onderwijs om maritiem leerbedrijf te worden. Op het gloednieuwe, naar zijn 16-jarige zoon genoemde, schip biedt De Jonge opleidingsplaatsen voor leerlingmatrozen. Net als op de Alana Evita. Op dat schip leidt hij momenteel vier leerlingen op. Dit zijn alle vier vmbo-opgeleide jongeren van zestien tot twintig jaar, zonder maritieme opleiding of achtergrond.
Werving
“Ze krijgen van mij een kans, maar moeten het zelf doen. Ze moeten zich wel bewijzen”, vertelt De Jonge. “Het zijn praktijkkinderen die na hun praktijkervaring vaak enorm gemotiveerd zijn en dan alsnog naar school willen om hun stuurmans- of machinistendiploma te halen.”
Ennio Marnix volgt zijn maritieme opleiding aan de Maritieme Academie in Harlingen. “Met deze academie heb ik goede ervaringen”, zegt De Jonge. “De mensen daar denken praktijkgericht. Want een werk- en leertraject op een zeevarend schip is natuurlijk wel even wat anders dan van negen tot vijf op kantoor.”
Over de werving van jongeren voor werk- en leerplekken heeft De Jonge een uitgesproken opvatting: “Werving via instanties als het UWV doe ik niet. Die werken wat mij betreft te bureaucratisch en te traag. Ik kan en wil geen tijd vrijmaken voor sessies en consultants, want ik heb een bedrijf te runnen. De jongeren die bij ons komen werken, werven zichzelf. Ik kom ze tegen op straat of in het café en vertel ze wat ik doe en wat ik te bieden heb. En dan komen ze uit zichzelf. Of ze komen niet. Als hun ouders hun zaken regelen, hoef ik ze niet. Ik zoek jongeren die sterk in hun schoenen staan. Jeugdige bravoure vind ik niet erg, dat leren ze aan boord snel genoeg af.’”
Stratenmaker op zee
Alle jongeren die aan het leven op zee willen proeven, maken in eerste instantie een passagiersreis van zes weken. “Kunnen ze dat aan, dan vragen wij een monsterboekje voor hen aan. “Vervolgens ondergaan ze een maritieme gezondheidskeuring bij een IVW-gecertificeerde arts en volgen ze een Basic Safety Training. Is dat alles achter de rug, dan mogen ze beginnen als leerling-matroos.
Na een half jaar effectieve vaartijd als leerling-matroos kunnen ze hun bevoegdheid tot matroos aanvragen. Van het viertal dat vorig jaar begon op de Alana Evita heeft inmiddels de eerste, Bram Dijk, deze aanvraag ingediend. “Voorheen was hij machinaal stratenmaker, bij ons kan hij doorgroeien tot stuurman of machinist”, zegt De Jonge. “Bram is dus echt stratenmaker op zee.”
Uitbreiding
Voor De Jonge was de bouw van de Ennio Marnix een uitbreidingsproject. Hoewel hij er weleens over nadacht om uit te breiden, was hij er helemaal niet concreet mee bezig.
Het casco van de Ennio Marnix – eentje uit een serie 4500-tonners van Wagenborg – was in eerste instantie besteld door Harald Busser, als reder eigenaar van de Lelie en de Lotus. In zijn woning in Thailand kwam Busser om het leven bij een noodlottig ongeluk ten gevolge van overstromingen.
Daarna nam Wagenborg contact op met De Jonge met de vraag of hij dit nieuwbouwproject wilde voortzetten. Dit verzoek trok De Jonge over de streep. “Het betekent dat je meer manager dan kapitein wordt”, licht hij toe.
“Ik durfde deze ingrijpende stap aan dankzij de uitstekende ploeg medewerkers die we in dienst hebben”, gaat De Jonge verder. Die ploeg bestaat uit twintig Nederlanders (twaalf officieren en acht matrozen en leerling-matrozen), aangevuld met enkele Filippijnen.
De Jonge werft medewerkers via maritieme vacaturebanken en als ze eenmaal bij hem werken, blijven ze graag. Want de arbeidsvoorwaarden zijn er goed; zo wordt er zes weken op/zes weken af gevaren.
Ook heeft De Jonge veel aandacht voor de arbeidsomstandigheden. “Zo hebben wij een entertainmentsysteem aan boord waarvan iedereen vrij gebruik mag maken.”
“Wie het naar zijn zin heeft, functioneert beter. We doen het met elkaar en zijn van elkaar afhankelijk. Daarom ligt het in de rede dat je als werkgever je mensen goed behandelt. De hiërarchie aan boord is klein, niemand voelt zich groter dan een ander. Dat kan als de verhoudingen duidelijk zijn. Want uiteindelijk ben ik natuurlijk wel eindverantwoordelijk voor de bedrijfsvoering en alles wat er gebeurt.”
Wereldwijd
De Ennio Marnix is 89,95 meter lang en 14,60 meter breed. Het laadvermogen is 4500 ton. Het vaargebied is in principe wereldwijd, maar De Jonge verwacht met name te gaan varen op het Middellandse Zee- en Zwarte Zeegebied. Het schip heeft geen ijsklasse en gaat in opdracht van Wagenborg varen met onder meer bulk, stukgoed, staal en projectlading.
Het Chinese casco werd afgebouwd bij VeKa Bijlsma in Lemmer. “De herkenbare VeKa-afbouw verliep vlot, wij zijn tevreden over het resultaat”, zegt De Jonge.
Wärtsilä
De Ennio Marnix wordt voortgestuwd door een Wärtsilä 6L26 van 1860 kW. Verder zijn er twee Scania-generatoren aan boord te vinden, geleverd door Sandfirden Technics.
De betimmering kwam voor rekening van Hoogendoorn Maritieme Betimmeringen en Interieurbouw in Werkendam. De elektrische installatie is verzorgd door Alewijnse Elektrotechniek. Breman Shipping Installation in Genemuiden verzorgde sanitair en airco-installatie en het Poolse Termika was verantwoordelijk voor de isolatie.
De stuurmachine is een Rolls Royce en de boegschroef een elektrisch aangedreven Verhaar. SAM Elektronics uit Rotterdam leverde de nautische apparatuur, Coops & Nieborg uit Hoogezand de luikenwagen, Jotun de coatings en Exxon Mobile de smeermiddelen. De veiligheidsmiddelen komen van de Nautische Unie in Farmsum en de davids van Ned-Deck Marine.
Maritime Reports
Het schip is gecertificeerd onder DNV en de ISM- en ISPS-code zijn verzorgd door Maritime Reports, het bedrijf van de pas 18-jarige dochter Alana de Jonge. Voor Alana was het de eerste keer dat ze het ISM en ISPS maakte dat door DNV uit Barendrecht werd gekeurd en gecertificeerd.
Het opzetten van safety & security-management is omvangrijk en is gerelateerd aan codes, regels en wetten. Als er behoefte aan is, denkt Alana de Jonge ook de binnenvaart te kunnen helpen om dergelijke systemen op te zetten.
De Jonge: “Belangrijk daarbij is dat er praktijkgericht wordt gewerkt en dat het geen bureaucratisch systeem wordt.”
(Jan Johan ten Have)
