Tonneke van Galen en Harry van Es zijn met hun zeilschip via Rijn, Main en Donau onderweg naar de Zwarte Zee. Toen ze op op de Main stukken aan de motor kregen hielp het schipersechtpaar Rensen van de Salvé hen uit de brand. Via dit ingezonden bericht bedanken Tonneke en Harry hen.
Wij willen graag vertellen over de fantastische hulp van schipper Dick Rensen en zijn vrouw, toen wij met kapotte motor op de Main zijn gestrand.
Wij zijn met ons zeilschip Cestlavie via de Rijn, Main en Donau op weg naar de Zwarte Zee. Altijd op zee gevaren, maar niet op de rivieren. Voor ons dus een spannend avontuur met alle grote scheepvaart en de stroming op de rivieren. Wij kregen steeds meer respect voor de schippers, hun werk en wijze van leven en de rivier.
Alles verliep ook voor ons, ondanks gebrek aan veel ervaring op rivieren, goed tot donderdag 12 juni. Wij voeren vanaf Schweinfurt al met het schip Salvé van schipper Dick Rensen op en hadden samen al drie sluizen gepasseerd waarbij Dick attent en behulpzaam bleek. Hij meldde wanneer hij vast lag en geen hekgolf meer zou veroorzaken, meldde ons dat de sluis gereed was voor invaren en had zelfs tijd voor een vriendelijk praatje.
En toen, 2 kilometer voor de laatste sluis voor Bamberg, knapte de V-snaar van de koeling. De motor bleek 110 graden te zijn. Wij konden niet verder. We gaven dat via kanaal 10 door aan Dick, niet één seconde aarzelde, gas terugnam en aanbood ons op sleeptouw te nemen. En dat terwijl de sluiswachter aangaf niet te willen wachten omdat er bouwverkeer dalwaarts gesluisd moest worden. Waarop Dick direct meldde dat dat verkeer er niet mee geholpen was als er een stuurloos sportjacht dreef of voor anker lag in een smal Main gedeelte.
Onverstoorbaar ging hij door met het verlenen van hulp en vakkundig sleepte hij ons langs twee tegenliggers en bracht hij ons in de sluis. Wat een vakmanschap. Het was geen sinecure ons schip in lijn te houden, maar hij wist hoe te sturen en hoe de hekgolf te gebruiken. Na de sluis nog 700 meter en daar waren wij bij de geplande haven, waar hij ons de lijn teruggaf en wij de haven ingleden en precies tot de steiger konden komen. Daar is de V-snaar inmiddels vervangen.
Hoewel we steeds schrijven over schipper Dick zijn we ons ervan bewust dat de schippersvrouw bij deze reddingsactie ook een rol heeft gespeeld. We hopen dat De Binnenvaartkrant op een of andere wijze aandacht aan deze gebeurtenis kan geven. Al kunnen we maar ons respect voor de schippers en in dit geval speciaal voor schipper Dick Rensen kenbaar maken.
We zijn ons ervan bewust dat sportboten niet altijd even "handig" zijn voor de beroepsvaart. Maar het is mooi dat ook sportboten kunnen varen en zo meer begrip en respect krijgen voor die beroepsvaart.
Tonneke van Galen en Harry van Es,
Cestlavie
