De CCR werkt aan versoepeling van de ROSR-overgangsbepalingen. De ASV heeft weinig hoop dat scheepseigenaren daar iets aan hebben. Als voorbeeld laat de vereniging zien welke impact de inmiddels al ingevoerde regels voor autokranen hebben.
In het kader van het feit dat een brancheorganisatie (niet alleen) de leden op de hoogte hoort te stellen van relevante ontwikkelingen in de binnenvaart voelt de ASV zich genoodzaakt deze persverklaring uit te doen gaan. Onderzoek wijst uit: autokraan van voor 1995 verwijderen of heel veel investeren.
Impactanalyse autokranen
De CCR-regelgeving betreffende autokranen die in 2015 van kracht wordt is één van de 139 nieuwbouweisen waaraan bestaande schepen aangepast dienen te worden. Aan de hand van de uitwerking van deze nieuwbouweis wordt pijnlijk duidelijk hoe moeilijk, wellicht onmogelijk het is om aan de ROSR-regelgeving van de CCR te voldoen.
De gevolgen van de eisen aan (auto)kranen (ROSR 11.12) die onlangs besproken zijn op het ministerie van Infrastructuur en Milieu zullen zijn dat in elke kraan gebouwd vóór 1995 duizenden tot tienduizenden euro’s geïnvesteerd moet worden om te kunnen voldoen aan de eisen bij scheepskeuring vanaf 1 januari 2015. Hierbij moet de kraan eventueel ook nog verplaatst worden, met alle gevolgen van dien.
De keuzes die de scheepseigenaar resten zijn:
• (tien)duizenden euro’s investeren
• een nieuwe autokraan plaatsen (min. € 25.000,-) oof
• zonder autokraan verder gaan
Daarbij is bovendien geconcludeerd dat de eisen nauwelijks bijdragen aan meer veiligheid.
Gaat de schipper binnenkort weer met auto-rijplanken aan de gang? Is dat veiliger?
Bovenstaande is slechts één voorbeeld. De tranche waarvan de overgangstermijn eind 2014 afloopt kent nog een 25-tal eisen. Bovendien moeten schepen met een certificaat van voor 2010 en de schippers die gebruik hebben gemaakt van de crisishardheidsclausule, bij verlenging ook nog voldoen aan de ruim 45 eisen die in 2010 van kracht zijn geworden.
Verlichting van de eisen in zicht?
U heeft inmiddels uit een persbericht van de Centrale Commissie voor de Rijnvaart kunnen vernemen dat de CCR overweegt om enkele overgangstermijnen van de technische eisen aan bestaande binnenschepen te verlengen. De uitwerking van de consequenties van (slechts) één van de eisen maakt echter duidelijk dat deze handreiking van de CCR bij lange na niet voldoende is om de bestaande binnenvaart een kans op overleven te geven.
Natuurlijk is het een positieve ontwikkeling dat de CCR zich eindelijk gedwongen voelt te bewegen. Maar de werkelijke ommekeer zal nog moeten komen, zoniet in de CCR dan wel door de Nederlandse overheid in de vorm van het trekken van een eigen plan die de diversiteit van haar vloot beschermt. We zien inmiddels een eerste stap daartoe met het aannemen van de motie van de heer Graus (PVV) waarbij de kamer de regering verzoekt bij de CCR aan te dringen om de (nieuw) bouweisen die is in te voeren voor de Binnenvaartvloot, niet te laten gelden voor schepen kleiner dan 86 meter.
Het is een eerste stap, echter, mocht deze motie uitgevoerd worden met resultaat dan helpt dat onze collega’s van grotere schepen helemaal niet.
Stapeling is het probleem
Dat Nederland zijn eigen beleid moet voeren is noodzakelijk omdat er bij de CCR nog steeds geen oog is voor het feit dat de stapeling van de eisen de kern van het probleem vormt, zoals al is gesignaleerd maar helaas is genegeerd door de CCR en het ministerie. Bovengenoemd onderzoekt wijst uit dat de uitwerking van één enkele eis bovendien al voldoende is om aan te tonen dat deze regels van tafel moeten.
Het mag duidelijk zijn dat de ASV het afzwakken van knelpunten (zoals de autokranen) niet als een generieke oplossing ziet. Hoewel het erop lijkt dat het ministerie en andere Nederlandse brancheorganisaties trots zijn op het behaalde resultaat. Mocht afzwakking bewerkstelligd worden (dat is nog maar de vraag gezien de starre houding van andere CCR lidstaten) dan moeten wij er op wijzen dat dit de sector nauwelijks zal helpen. Dit wordt overigens ook niet tegengesproken. Het argument “meer is niet haalbaar” is bij lange na niet goed genoeg. Het helpt de individuele schipper niets.
Meerderheidssteun Tweede Kamer
De ASV, maar dus ook de particuliere schipper, moet de dagelijkse realiteit onderkennen: afzwakking van een aantal knelpunten biedt de scheepseigenaar te weinig verlichting voor de overvloed aan technische eisen die over de bestaande schepen wordt uitgestort. Dit overwegende kan de ASV niet anders dan vast blijven houden aan de constateringen en verzoeken verwoord in de petitie ‘STOP de overgangsbepalingen van de Centrale Rijnvaartcommissie’. Via deze weg wil de ASV de bijna 1.000 ondertekenaars van de petitie bedanken voor de steun tot nu toe. Maar het is nog niet genoeg.
We hebben met de petitie en de daaruit voortkomende hoorzitting, bij de vaste Kamercommissie van het Ministerie Infrastructuur en Milieu, bereikt dat er nu sprake is van grote meerderheidssteun in de Tweede Kamer om deze regelgeving een halt toe te roepen. De ASV hoopt dat ook parlementen in de andere CCR landen hier oog voor krijgen. Mochten die echter halsstarrig vasthouden aan hun onbuigzame houding dan dient Nederland haar eigen plan te trekken, dat kan want alle andere landen om ons heen doen dat ook.
Opzettelijke koude sanering
In het kader van harmonisatie van de technische voorschriften tussen de Europese Commissie en de CCR en de duurzaamheid van de binnenvaartvloot, heeft de voorzitter van de ASV tijdens het congres Vision 2018 in Straatsburg de petitie overhandigd aan de heer Theologitis van de Europese Commissie (DG-MOVE) en de Secretaris-Generaal van de CCR Hans van der Werf.
Hierbij werd opgemerkt dat de CCR besloten heeft dat de binnenvaartsector “te duurzaam” is en men bewust de regelgeving aangepast heeft zodat dit zou leiden tot sloop van een groot deel van de bestaande binnenvaartvloot.
Conclusie
De ASV zal de beleidslijn doorzetten passend bij haar doelstellingen: Een evenredige verdeling van lasten en lusten, onvervalste concurrentie tussen de vervoersvormen en functioneel hanteerbare reglementeringen. Wij vragen nogmaals aan alle partijen, bonden en het ministerie ons te volgen in dit beleid.
Het bestuur en de denktank van de ASV
