Als je machteloos toe moet zien, kun je elkaar oppeppen door te zeggen dat het wel goed komt. Of is er iemand die serieus denkt dat je de crisis ongedaan maakt door een oplegregeling die in de jaren ‘70 in een zeer overzichtelijke markt (van alleen tankerreders) al niet werkte, of door afspraken met verladers over hogere prijzen (wel leuk voor de EVO zo’n voorstel, er is toch al zo weinig om te lachen de laatste tijd).
Er is maar één manier om te overleven en dat is heeeel zuinigjes aan doen en proberen goeie reizen te scoren. Als je dat met z’n allen doet, dan is het heel simpel – maar dat soort solidariteit is nou eenmaal niet weggelegd voor ondernemers. Dus het leven is weer een tijdje lijden.
Gelukkig verklaren de organisaties zich tegen ‘te lage vrachtprijzen’. Daar ben ik het mee eens. Ik ben ook tegen klimaatverandering en tegen luchtvervuiling en ik hou ook al niet van spruitjeslucht.
Ze ‘spreken (…) de hoop uit dat de crisis snel wordt bezworen en dat onze initiatieven daartoe bijdragen’. Nou maar hopen dat door verruiming van de staatsgaranties de hele wereldeconomie weer terug kan naar de oververhitting van een jaar geleden.
In de brief aan de staatssecretaris staat een opvallende opmerking over die kleine schepen (to put it mildly).Die mogen niet meedoen aan de oplegregeling, want die zijn nodig voor de toekomst van het kleine schip. Die grote hebben we immers niet meer nodig, daar komen toch steeds nieuwe voor. Ach, we hebben wel geen lading voor die kleintjes, maar de meeste zijn toch al afbetaald; dus die overleven het wel.
Nou die grote schepen gaan ook niet de hoogovens in hoor (dat levert namelijk niks meer op sinds we geen nieuwe auto’s meer nodig hebben) maar komen straks goedkoper op de markt. Het is heel triest voor de durfondernemers die blij waren met hun nieuwe schip dat ze straks door een consortium van grote bedrijven lekker goedkoop worden ingezet in een transportband naar transferia of zo. Ik proef in internetcommentaren een wel heel akelig ‘lekker-puh-toontje’ onder niet-durfondernemers. Over solidariteit gesproken.
De oplossing komt toch eerder van mensen met lef. Een nieuwe wereldorde is wat veel gevraagd voor zo’n bescheiden bedrijfstwijgje. Maar nu komen met de inzet van kleine schepen op verrassende trajecten (wat heb je te verliezen?) of met goedkope transportbanden van samenwerkende grote schepen, kan wel een mooie basis leggen voor een nieuwe binnenvaart. Je moet door het dal om de top te bereiken. Zie je wel, het komt allemaal goed.
