Variatie heeft alles in huis om zich te onderscheiden

Letterlijk maakt de Variatie de naam van het schip niet waar. Het vorige maand in de vaart gekomen beunschip heet precies hetzelfde als het vorige schip van Gerrit en Corina Visser. Zij houden daarmee echter de traditie in ere van Gerrits voorvaderen. Al meer dan 110 jaar vaart de Sliedrechtse schippersfamilie met een Variatie.

De nieuwe Variatie is gebouwd door Scheepswerf Poppen. Gerrit Visser kwam met directeur Martin Poppen in contact via collega Arian Trouwborst. Die had in 2011 op de Zwartsluisse werf zijn Grato laten bouwen. Op basis van het ontwerp van dat beunschip is ook de Variatie getekend (net als de Donata in 2016), al hebben Poppen en Gaastmeer Design de opbouw wel aangepast aan de wensen van Gerrit en Corina. Martin Poppen: “Grappig is dat Arian destijds juist bij Gerrit heel veel informatie had opgevraagd over diens vorige schip.”

De eigenaar denkt dat dit type schip weleens een nieuwe standaard kan zetten voor beunschepen. “Vroeger had je het ‘model Duijvendijk’, dat kende en wilde iedereen. Dit is de moderne versie.” ‘Model Poppen’ oogst inderdaad veel bewondering. Gerrit Visser: “Het is praktisch, efficiënt en presteert goed qua brandstofverbruik en tonnage.”

Achter de woning op het voorschip bevinden zich twee garageboxen (boven elkaar) voor auto’s. De 17 meter lange kraan zorgt ervoor dat de bemanning en de auto’s altijd aan en van boord gezet kunnen. “Als het werk er op vrijdagmiddag opzit, wil ik zeker weten dat ik naar huis kan, naar m’n gezin in Sliedrecht.”

Corina vaart doorgaans niet mee. Maar ze heeft wel alle papieren en vervangt haar man als die een afspraak aan de wal heeft.

Opeens zonder schip

Op voorspraak van Martin Poppen kocht Boskalis’ dochterbedrijf J. van Vliet uit Amsterdam vorig najaar de Variatie die de Vissers in 2001 hadden laten bouwen. “De proefvaart toen was op 11 septem­ber 2001. Dat vergeet ik nooit meer. We hadden de tv aan staan en zagen de beelden van het brandende WTC in New York…”

Gerrit hoefde zijn schip niet zo nodig kwijt, hij was er nog erg tevreden over. “Het beschikte al over uitlaatgassennabehandeling met een katalysator en roetfilter. Mede daardoor wilde J. van Vliet die Variatie graag hebben. Bij een mogelijke opdracht was de CO2-footprint per ton medebepalend voor de gunning van het contract.

Het bod was serieus en de onderhandelingen verliepen open en eerlijk. Nog dezelfde dag was de deal rond. “Zat ik opeens zonder schip. Gelukkig kon ik nog zeven tot acht maanden, in loondienst en samen met onze matroos Tobias, voor de nieuwe eigenaar varen.” Dat zegt genoeg over de goede onderlinge verhoudingen.

Overdekt bouwen

Ondertussen werd in Zwartsluis het casco voor het nieuwe schip gebouwd. Martin Poppen: “We waren eigenlijk al begonnen vóórdat het contract echt getekend was. Gerrit was zelfs nog nooit bij ons op de werf geweest. Op een gegeven moment zei ik: ‘Je moet nu toch echt eens komen kijken, want het middenschip is al klaar.’”

Het schip meet 81 bij 8,50 meter. Het casco is in drie secties gebouwd. Scheepswerf Poppen doet dat in de eigen hal. Een groot voordeel, vindt Gerrit Visser. “Je hebt geen problemen met regen, sneeuw, wind of kou. Het werk kan gewoon doorgaan.”

In de hal zijn de secties ook geconserveerd en grotendeels afgebouwd. Vervolgens zijn ze naar buiten gereden en aan elkaar gezet.

Zonder meerwerk

De totale bouw duurde ruim tien maanden. De laatste maanden woonde Gerrit doordeweeks op de werf. “In ‘Villa Poppen’.” Hij stak de handen uit de mouwen en hielp waar mogelijk. “Ik kan nu eenmaal moeilijk stilzitten. Als ik eens iets net even anders wilde, werd dat gedaan. Dan bespraken we het in de koffiepauze en de volgende keer dat we in de kantine zaten, hadden ze een oplossing. Er loopt daar op de werf zoveel vakkennis rond…”

“Zonder dat meerwerk in rekening is gebracht”, voegt hij eraan toe. “Eigenlijk het enige meerwerk was voor de extra bekabeling die in overleg met Snijder Scheepselektro is aangelegd voor zonnepanelen op het dak van het stuurhuis. Die gaan we nog een keer laten plaatsen.”

“Het schrijven van een meerwerk­rekening is niet zo moeilijk”, vertelt Martin Poppen. “Maar zo werken wij liever niet. Dat hoeft ook niet als je in het voorstadium je huiswerk goed hebt gedaan. Dat geldt trouwens ook voor Gerrit, die zich zelf eveneens aan de afspraken heeft gehouden. ”

‘Zandbakkie’

Voor Gerrit Visser stond buiten kijf dat het nieuwe schip nóg schoner en zuiniger moest varen. En dus is er ook nu een katalysator en is de motor alvast helemaal voorbereid voor een roetfilterinstallatie.

“Je moet je met je zandbakkie van 1.700 ton onderscheiden van de rest van de markt. Dat kan door je kostprijs en door extra milieu­vriendelijk te zijn. Wat betreft NOx-uitstoot kan ik nu al aan de Stage V-norm voldoen.”

“We verbruiken nu nog maar 148 liter per uur. Bij ons vorige schip was dat 245 liter en dan met 1.368 ton. En we halen nagenoeg dezelfde snelheid… Leeg de Maas op kwamen we nog aan 22 kilometer.”

Net als in het vorige schip staat er weer een Cummins-motor in de machinekamer. Alleen levert deze QSK19 811 pk. De vorige had met 1.200 pk flink wat meer vermogen.

Stiller

“Ik ben heel tevreden over Cummins. Die vorige heeft 48.000 uur gedraaid. Dat hoop ik met deze ook te halen.”

“Vroeger draaide het om power, om de pk’s”, zegt Martin Poppen. “Met het ontwerp van dit schip heb je veel minder pk’s nodig.” (De zusterschepen Grato en Donata varen met 640 pk Mitsubishi.)

Gerrit: “Je merkt bijna niet hoe snel je vaart. Je ziet bijna geen golven en het is veel stiller aan boord. Zeker in het stuurhuis.”

De Hoop Terneuzen

Gerrit Visser vaart al jaren voor De Hoop Terneuzen. “Zeker al meer dan 25 jaar. En daarvóór ook al zo’n tien jaar, toen ik bij m’n vader aan boord voer. Een mooi bedrijf. We kunnen het goed met elkaar vinden. Ik ben er al met al een jaar uit geweest, maar ik kon gewoon weer terugkomen.”

“We varen vooral in Rotterdam, Zeeland en Noord-Brabant. Maar met de zakbare stuurhut hebben we een kruiplijn van net iets meer dan 4 meter. We kunnen zodoende ook naar bestemmingen boven Brussel als de opdrachtgever dat vraagt.”