We hebben het niet altijd over hen, hoewel je er veel tijd mee doorbrengt: collega’s. Het gezegde ‘van je vrienden moet je ’t maar hebben’ zou ook gemakkelijk ‘van je collega’s moet je ’t hebben’ kunnen heten, maar dan in de goede zin van het woord.
Als je naar het aantal uren kijkt (exclusief je slaapuren), dan breng je op een werkdag het grootste gedeelte van de dag door met je collega’s. Zeker als je met je collega’s op de vaart zit.
Samen met je collega’s ben je verantwoordelijk voor het veilig vervoeren van de lading, waarbij je op elkaar moet kunnen vertrouwen. Je werkt intensief samen en maakt soms lange dagen. Dan is een goede sfeer aan boord wel heel belangrijk. Tegenover het harde werken staat wel dat je samen ook mag genieten, zoals van het avontuur, je vrijheid en vaak het mooie uitzicht. Je hebt allemaal bewust voor dit vak gekozen. Dat schept een band.
Werk je in de binnenvaart aan de wal, dan is dit een beetje anders. Zeker in de afgelopen maanden. Het is vreemd als je bijvoorbeeld al jarenlang met collega’s samenwerkt en je ineens met een boogje om iemand heen moet lopen vanwege de verplichte anderhalve meter afstand. Het samen even bijkletsen bij het koffieapparaat. Dat kan, maar… met anderhalve meter afstand.
Aan boord werkt het niet zoals het voorgeschreven is, omdat je samen werkt én leeft. De ruimte laat het meestal niet toe om met elkaar te eten aan tafel mét afstand. Met elkaar in de auto mag inmiddels weer wel, maar stap je uit, dan moet je wél weer rekening houden met de afstand.
Het is allemaal heel begrijpelijk en je doet het natuurlijk met liefde voor je eigen en elkaars gezondheid, maar het is weleens verwarrend. We hebben als collega’s ongetwijfeld weleens relativerend gelachen om de routes die ineens door het kantoor gevolgd moesten en nog steeds gevolgd moeten worden, zodat je niet in elkaars vaarwater zit. Collega’s houden je scherp op de werkvloer, geven gezelligheid, soms ook irritatie maar zorgen ervoor dat je niet vereenzaamt en je altijd een praatje hebt.
Voor de inzet van ‘collega’s’ heeft Nederland veel respect; kijk alleen maar naar de zorg. Maar natuurlijk ook de schippers, de supermarktmedewerkers en, ondanks het thuiswerken, de vele mensen die op kantoor moeten werken. Helaas heeft de afgelopen periode niet voor iedereen positief uitgepakt, maar we hebben wel laten zien hoe flexibel wij kunnen zijn en dat wij er met z’n allen voor gaan. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
De SAB is trots op haar collega’s c.q. medewerkers, omdat zij tot op heden met de volledige bezetting haar werk heeft mogen en kunnen uitvoeren. Ook de binnenvaartcollega’s die uit veiligheid gehoor hebben gegeven aan de oproep van de SAB om zoveel mogelijk digitaal aan te vragen en zij die een bezoek aan de SAB-balie hebben aangedurfd, rekening houdend met alle veiligheidsaanpassingen, verdienen een pluim. We hadden allemaal liever een betere aanleiding gehad, maar al met al heeft dit alles wel geleid tot iets meer begrip voor elkaar en de kracht om door te gaan.
