Scheepsmotoren mogen vroeg of laat geen druppel meer uitstoten, hoe je het schip ook wendt of keert. In extremis (dat betekent dus niet: ‘in blessuretijd’) is het ideale schip een schip dat elektrisch wordt aangedreven zonder dat fossiele stoffen worden verbrand.
Het wachten was op iemand die zo’n enorme batterij in een schip zet dat je er ook echt een fatsoenlijk stuk mee kan varen. En warempel: als het meezit, vaart dat schip volgend jaar. Na de erkenning door de Europese Commissie raakt project Port-Liner in een stroomversnelling, om een mooie beeldspraak te gebruiken voor het bespoedigen van elektrische toepassingen.
Omdat de elektromotoren geen machinekamer nodig hebben, is er genoeg plek voor vier TEU aan batterijen. De rest is een rekensom (kosten van aanschaf kiloWatts afzetten tegen liters gasolie of LNG) en een netwerk van laadpunten creëren. De meeste terminals zijn wel aangesloten op het stroomnet, dus het begin is er.
De batterijcontainers zijn ‘vrij simpel’ te vervangen door waterstofeenheden of futuristische cellen waar we nog geen weet van hebben. Wat we wel weten is dat de toekomst met een ruk dichterbij komt als deze schepen grootschalig kunnen worden ingezet in de concurrentie met trucks en treinen. Je haalt de wind uit de zeilen van onheilsprofeten die roepen dat de binnenvaart last heeft van een remmende voorsprong met z’n (nog steeds) relatief lage CO2-uitstoot. Die uitstoot is dan namelijk niet relatief meer, niet eens meer laag, hij ontbreekt gewoon. Al moet de binnenvaart natuurlijk hard kunnen maken dat ze alleen wind-, water- en zonne-energie gebruikt. Bij elektrische auto’s en treinen is dat kennelijk niet relevant.
De Port-Liner-schepen zullen ondanks dat ze heel stil zijn, zoveel aandacht trekken dat de binnenvaart een boost krijgt van heb ik jou daar, en ze zijn in meer dan één opzicht een showcase. Voor het grote publiek, voor verladers en de Nederlandse overheid wordt ook wel een keer wakker. En in de binnenvaart zelf, want het systeem is toe te passen bij bestaande voortstuwing. Wacht maar tot de ingenieuze partijen die ook de LNG-schepen en de hybride en dieselelektrische vaartuigen produceren, zich hierop werpen.
Dit is een nieuw hoofdstuk in de pageturner ‘Binnenvaart en het milieu’ en laten we eerlijk zijn: elektrisch varen heeft nogal wat voordelen: het is stil en niet alleen qua uitstoot schoner. Ik sprak bij het CBRB-diner de eigenaar van een rondvaartbedrijf uit Groningen. Hij had drie jaar geleden zijn schepen verbouwd en vaart nu elektrisch. Een hele investering, maar hij kon zich niet meer voorstellen dat hij die niet had gedaan. Dat gaan we vaker horen.
