From the river to the sea. Een kreet vol genocidale wraakgevoelens van de Palestijnen omdat ze het land opeisen tussen de rivier Jordaan en de Middellandse Zee, waar niet helemaal toevallig nu het (beloofde) land Israël ligt. Maar ook een kreet met een heel sympathieke klank omdat de rivier en de zee overal ter wereld en zeker in Nederland brengers van de welvaart waren en zijn.
Nu je het zo zegt, verbaast het me dat we nog niet door een slimme journalist zijn gebeld waarom de uitgeverij van deze krant ‘Riomar’ heet, immers Spaans voor rivier-zee. De historische oorsprong van deze naam ligt echter niet in Palestina, ook niet in Spanje, maar in Nederland waar de onderneming ooit als scheepvaartonderneming begon met de ambitie een vloot te creëren die zowel op de binnenwateren als op zee uit de voeten kon.
Nog steeds een briljant idee, dat ook al door verschillende pionierende ondernemers werd uitgevoerd, al is het nooit het beloofde klinkende succes geworden. Er waren en zijn nog altijd barrières waardoor het net niet helemaal lekker gaat om zeeschepen zeg maar tot aan Bazel te laten varen. Technisch is het mogelijk maar niet makkelijk om een schip zodanig te bouwen dat het op de rivier kan concurreren met de specialisten uit de binnenvaart en tegelijk op zee veilig en lucratief kan worden geëxploiteerd. Niet in de laatste plaats vanwege de onwerkbare verschillen in bemanningsvoorschriften.
Een nieuwe poging ligt in het verschiet voor de ontwerpers van zelfvarende (autonome) schepen, omdat met de inzet van kunstmatige intelligentie bij de overgang van zee naar rivier en vice versa de bemanning met een druk op de knop of volautomatisch verandert van zee- naar binnenvaart en andersom. Daar moet je mee oppassen, want jij als lezer van deze krant maakt niet zelden deel uit van de bemanning van een analoog en dus nog niet zelfvarend schip en je zou je bedreigd kunnen voelen in je bestaanszekerheid. Dat is hét onderwerp van de verkiezingen van morgen, die overtuigend worden gewonnen door Dilan, onze eerste vrouwelijke premier.
Ik kan dat rustig zeggen, want mijn voorspellingen komen toch nooit uit (het aardige is dat dat natuurlijk ook een voorspelling is). Zeker is dat de bestaanszekerheid van sommige politici aan een zijden draadje hangt. Maar de vraag wat te doen tegen werkeloosheid is al lang vervangen door de vraag wat te doen tegen het personeelstekort. Terwijl Elon Musk belooft dat de inzet van kunstmatige intelligentie sowieso betekent dat we straks (dat is ergens in de toekomst) niet meer hoeven te werken. Kunnen we permanent op vakantie. Laat de robots maar dorsen. Riomar is ook een knus hotel. Op Ibiza.
