Ook groene lentegevoelens? Na de introductie van de Green Award voor de binnenvaart en de plannen voor Green Barges werd zowaar een bedrijfje opgericht met de naam Green Tank GmbH. Engels wordt de taal van de binnenvaart (Hände hoch, Jimmy!). Het fijne, groene gevoel is bij die laatste club een tikkie dubieus. Je kan die lui van Green Tank toch niet zo groen als gras noemen. Ik ken wel mensen die groen uitslaan als ze die naam horen. Maar ‘groen’ is natuurlijk niet kapot te krijgen. Het is de kleur van de milieubeweging, van zowel D66 als het CDA, de Duitse Grünen (echt waar!), de islam en van Afrika. Kan het bonter? Waarom zijn we eigenlijk zo dol op groen, behalve dat het de kleur is van deze sympathieke krant?
Natuurlijk danken we die populariteit aan bladgroen, waarvan we op school leren dat het chlorofyl is, het spul in de bladeren van planten, dat de fotosynthese verzorgt: de omzetting van (zon)licht in energie, zodat plantjes kunnen groeien. Dieren eten planten (of ze eten andere diertjes die op hun beurt plantjes oppeuzelen) en zo sijpelt de energie van de zon door alle voedselketens heen, allemaal dankzij die kleine celletjes bladgroen. Er zijn ook nogal wat diertjes met een groene huid, maar meestal is dat een camouflagekleur om tussen de bladeren niet te veel op te vallen. Groen was dus al populair voor mensen op de aardbol rondhingen.
Groen is natuur, milieu en dus duurzaamheid. Groen is positief, jong, groei, vooruitgang: daarom staat een verkeerslicht op groen als je door mag rijden. Maar goed, groen is ook een legerkleur (als camouflage, afgekeken van de beestjes), de kleur van de vlag van Libië en van de schimmel op je brood. Evenveel mensen als meningen, want waar veel primitieve volkeren (waaronder wij) groen als symbool zien voor hoop, vruchtbaarheid en groei, gebruiken andere volkeren dezelfde kleur voor dood, ziekte, jaloezie en duivel.
Overigens: mocht iemand of een bedrijfstak of zo een bepaalde kleur willen gebruiken om zich te onderscheiden van andere sectoren: denk erom dat veel Aziatische (en Afrikaanse) talen geen verschil maken tussen groen en blauw. Voor beide kleuren gebruiken ze hetzelfde woord. Het Chinese ‘qïng’ bijvoorbeeld, of het Koreaanse pureu-da. Dus mocht je een groentje zijn en een blauwtje lopen, dan maakt dat dus niet uit, in Sjanghai en omstreken.
