Reeds bij zijn ouders aan boord schreef hij zonder uitzondering bovenaan op alle verlanglijstjes voor zijn verjaardag, St.Nicolaas en Kerst: een nieuw schip. Hij heeft er lang op gewacht maar zijn wens is vervuld. De Milagro is op de open dag in Mook feestelijk overgedragen aan Corné de Vree en zijn partner Richard van Rooij.
De wieg van Corné de Vree stond aan boord, die van zijn ouders aan de wal in Beneden Leeuwen. Zij verwisselden al vroeg in hun huwelijk het leven aan de wal voor bijna 45 jaar binnenvaart. Hun eerste schip was een kast, later volgde een kempenaar en in hun laatste varende periode voeren ze op een zelf verlengde kempenaar met de naam Becor. Ondertussen stapt de getalenteerde en ongeduldige Corné van het ouderlijk schip en hij begint zijn carrière als matroos. Later worst hij stuurman. Hij voer zowel op de binnenvaart als op zee. Begin 2000 leerde hij zijn vriend Richard van Rooij kennen, die inmiddels al negen jaar zijn partner is, zowel privé als zakelijk.
Corné de Vree en Richard van Rooij. (foto’s Hans Heiligers)
In 2000 stopten de ouders van Corné met varen. Ze deden de Becor over aan Corné en Richard die er tot 2003 mee hebben gevaren. Daarna hebben ze het schip vervangen door de Alverna, een drie jaar oud 86 meter-schip. Ze gaven er de naam Bonito aan en deden er jarenlang reizen mee naar Zeebrugge voor Port Connect. Toen aan dat project een einde kwam, zijn ze overgestapt naar een nieuwe bevrachter: Van Oord Handel & Transport uit Geertruidenberg. De zaken bleven goed gaan en resulteerden in een niet te stuiten verkenning naar een nieuwbouw.
Dutch Shipping Group
De medevennoten van de Milagro kwamen in contact met Peter Hendricks van de Dutch Shipping Group (DSG). Hendricks heeft op dit moment een aantal projecten uitstaan bij ondernemers die al een schip bezitten en voor nieuwbouw een samenwerkingsverband met DSG kunnen aangaan. Dit jaar zijn met dat concept al zes overeenkomsten voor nieuwbouw aangegaan. Hendricks is altijd geïnteresseerd in ondernemers die willen participeren; dit kan in de droge lading en de tankvaart.
DSG presenteerde de Milagro-vennoten een turnkey-project voor het schip van hun keuze, dat daarmee het eerste schip werd dat op die wijze onder de vlag van DSG wordt geëxploiteerd. Daarbij heeft Hendricks via Rensen Shipbuilding aan Gelria het casco geleverd. Corné en Richard zijn tijdens de bouw van het casco naar China gereisd voor een eerste kennismaking met hun nieuwe toekomst.
De bouw verliep volgens schema maar tijdens de zeereis van het ponton naar Rotterdam kreeg de sleepboot motorpech, waardoor het transport een maand werd vertraagd. Daardoor kwam het casco later dan gepland (begin mei) aan bij Gelria. Daar werd het ontdaan van de zeevasten, waarna begonnen werd aan de afbouw van het ‘wonder‘ , want dat is de sluitende Nederlandse vertaling van het Spaanse ‘Milagro’.
Corné kwam als kind heel vaak met zijn ouders op de werf van Gelria en voelt zich daar nog steeds thuis. Richard en Corné houden onvoorwaardelijk van alles wat een raakvlak heeft met Nijmegen en vinden het een vanzelfsprekendheid dat er bij hen aan boord uitsluitend werd gewerkt door leden van vereniging Aqualink. Dat heeft tot een wisselwerking geleid die je terugvindt in de kwaliteit van de afbouw.
Eyecatcher
En tijdens de open dag speelt deze afbouw de hoofdrol als die is afgemeerd langs de Maas. De Milagro is op die zonnige zaterdagmiddag gevangen in een groen omzoomd idyllisch plaatje met het mooie kerkje van Mook op de directe achtergrond. En zoals op alle open dagen trekt een nieuw stuurhuis altijd de eerste belangstelling van de gasten. De catering had daar goed op ingespeeld: die stond met de koffie en cake juist voor de opgang naar het rvs werkstuk van Van Gemert. De door Willemsen in kersenhout uitgevoerde lessenaar met twee consoles en een groot paneel voor de beeldschermen scoorde weer veel oohh’s van de gasten.
Die oohh’s namen toe naarmate de familie, vrienden en relaties verder hun rondje deden over het schip. De meter noteerde de meeste kreten in de woning: een regelrechte eyecatcher die zich zonder begeleidende foto slechts in één samenvattend woord laat beschrijven: geweldig. Ook de royale badkamer scoort hoog met de jacuzzi, stoomcabine en alles in harmonie met het sanitair.
De inrichting van de machinekamers laat eveneens niets te wensen over. Een Omega Verhaar-boegschroefinstallatie, een Cummins QSK 560, twee Cummins-generatoren van 60 kVA en een Yanmar van 20 kVA. Ook de sticker van Arie Koedood ontbreekt niet; die is geplakt op een Mitsubishi van 1700 pk.
Vaders
De middag vliegt voorbij en de lage septemberzon trekt grote schaduwen; het is de hoogste tijd voor de doop. Cor de Ruijter van Gelria regisseert. Hij krijgt uiteindelijk iedereen aan de wal bij het voorschip, waar een fles champagne nog ontspannen bungelt aan een driekleurig lint. De vaders van Corné en Richard zijn gevraagd de plechtigheid op zich te nemen en dat vindt iedereen een buitengewoon goed idee. Cor de Vree en Martien van Rooij knippen samen tegelijkertijd de linten door en met een elegante zwaai eindigt de korte reis van de fles in vrolijke spattende stukken tegen de huid van de Milagro.
Daarmee is meteen alle spanning op veel gezichten verdwenen, behalve op dat van Miranda de Vree, de zus van Corné. Zij mag als eerste haar speech houden en dat doet ze op een hartverwarmende wijze, die emotionele momenten oproept. En als klap op de vuurpijl komt daar nog haar cadeau bij: een schitterende met bloemen opgemaakte stuurhaspel, afkomstig van het ouderlijke schip.
Beslissende stem
Voorafgaand aan het buffet in De Poort in Mook lukt het ons eindelijk om even te spreken met Richard van Rooij, die veel te bescheiden is, geheel in tegenstelling tot de schipper. Heeft hij daar geen moeite mee? “Er kan er maar één schipper zijn”, zegt hij. Van huis uit heeft hij niets met de binnenvaart en hij leerde dat mooie vak pas kennen toen hij in 2000 bij Corné aan boord stapte. De vader van zijn partner heeft hem de beginselen van het vak geleerd.
Richard heeft wel een beslissende stem bij het kiezen van de reizen. Ook vindt hij het leuk om gasten aan boord te ontvangen uit de royale kennissenkring die ze hebben opgebouwd in de binnenvaart. Die hebben niets te klagen over de catering: Richard staat graag achter het fornuis. Wat dat betreft kan hij in de nieuwe keuken zijn hart ophalen.
Nadat er al geruime tijd is genoten van al het goede vaste en vloeibare dat het etablissement bidet, staat er nog één officiële plichtpleging op de planning: de ondertekening van het protocol van overdracht. Gelet op de cabareteske wijze waarop Cor de Ruijter voor de microfoon uiteindelijk het tweetal tot ondertekening kan overhalen, bewijst hoe ontspannen er bij Gelria is gewerkt en hoe ze daar met elkaar omgaan. Het feest kan beginnen.
(Hans Heiligers)
