Met de ingebruikname van het mts Manito zetten de 27-jarige Tom Kieboom en zijn vrouw Nina de eerste schreden op het pad van zelfstandig ondernemerschap in de binnenvaart als kapitein-eigenaars. Zij gaan aan de slag op hun eigen, gloednieuwe Sunrise-tanker, gebouwd bij Groningen Shipyard.
Gloednieuw
Een startende scheepvaartonderneming op een gloednieuw tankschip, dat is niet iedereen gegeven. Het project komt dan ook niet helemaal out of the blue. Tom werkte tot voor kort aan boord van de tankers Elma en Elto van zijn vader Frits.
(foto Hans Heiligers)
De 69-jarige Kieboom senior had nog wel ambitie om nieuw te gaan bouwen maar liep er al een tijdje tegenaan dat zijn leeftijd daarbij niet bepaald een pre is. Bovendien is hij nu op een leeftijd gekomen dat hij het wel wat rustiger aan wil gaan doen. ‘Het werk is behoorlijk veranderd de afgelopen jaren. Vroeger was het fysieke arbeid, maar dat is bijna helemaal verleden tijd. Nu is alles elektronisch en computergestuurd. En ik moet toegeven dat ik daarin niet zo sterk ben’, vertelt hij. Het is dan ook de bedoeling dat Tom en Nina de Elma op termijn overnemen. De Elto gaat in de verkoop.
De familie Kieboom is een ware schippersfamilie. Tom is de vierde generatie die vaart. Zijn overgrootvader Frits begon bij de Nederlandse marine en stapte over op de vrachtvaart, waarin grootvader Piet Kieboom ook zijn dagelijks brood verdiende gedurende zijn werkzaam leven.
Vader Frits maakte de overstap naar de tankvaart omdat dit enerzijds rustiger en schoner werk was en anderzijds ook specialistischer en rendabeler. Tom wist al als jonge jongen dat hij zijn vader wilde opvolgen. Hij was in de weekends en schoolvakanties vaak aan boord en ging op zijn vijftiende naar de binnenvaartschool. Vier jaar later ging hij gediplomeerd fulltime aan de slag op het schip van zijn ouders, waar hij de afgelopen acht jaar het vak in de praktijk leerde.
Financiering
Al sinds 1979 vaart de familie Kieboom op contract voor bevrachter Interstream Barging – voorheen Van Ommeren en Vopak – in Geertruidenberg. De bevrachter kent de familie goed en zag de jonge Tom opgroeien tot een bevlogen schipper. Dit in combinatie met de langjarige, stabiele en constructieve samenwerking van de familie met de bevrachter droeg bij aan het vinden van een financieringsoplossing. Deze wordt geboden door hoofdfinancier Bank für Schifffahrt.
’In Duitsland zijn er, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland en België, nog mogelijkheden voor startende kapiteins-eigenaren. Hiervoor is de Bürgschaftbank bij het project betrokken’, vertelt Tom, die daarom met zijn schip onder Duitse vlag vaart en een hoofdvestigingsadres in Duitsland heeft.
Sunrise
De bouw van de Manito kwam onder meer tot stand dankzij de inbreng van bemiddelaar Hans Terwee, met wie de familie Kieboom al tientallen jaren een uitstekend contact heeft. Terwee kent Tom van kinds af en bracht hem vol vertrouwen in contact met de eigenaren
Daniel Gausch en Christian Hochbein van Groningen Shipyard. Dit gebeurde op de beurs in Gorinchem, waar zij hun Sunriseconcept presenteerden: de tanker van 84,88 bij 9,57 meter die een wezenlijk groter draagvermogen – 140 ton meer dan op een conventionele 85-metertanker – combineert met een behoorlijk lager brandstofverbruik.
(foto Hans Heiligers)
De gewichtsreductie wordt bereikt door gebruik van de hoogwaardiger en sterker, maar ook wat moeilijker te verwerken staalsoort DM36. Verder is de Sunrise uitgerust met dubbelschroefs aandrijving, wat als bijkomend voordeel varen in water met geringere diepgang mogelijk maakt.
Kieboom won nog wat informatie in over het functioneren van de Sunrise-tanker bij zijn achterneef Timothy Zimmer, die ervaring heeft met het varen op een Sunrise. Die vertelde een positief verhaal, waarop de familie Kieboom besloot met Groningen Shipyard in zee te gaan voor de bouw van een gloednieuwe Sunrise-tanker.
Het werd een samenwerking die bijzonder goed verliep. ‘We kregen heel veel steun van de werf’, zegt Tom. ‘Beide directeuren zijn zeer ervaren in de wereld van de scheepvaart en scheepsbouw en kennen het klappen van de zweep. Zij weten hoe de hazen lopen en waar je moet zijn om zaken te regelen.’
‘Groningen Shipyard heeft een uitstekende ploeg mensen en levert een uitstekend totaalplaatje, inclusief het volledig regelen van de
financiering. Die mensen weten zo veel…Ik zeg niet dat het ons alleen niet gelukt zou zijn, maar ik weet wel zeker dat het een stuk lastiger was geworden.’
Tom Kieboom gaat vooralsnog fulltime zelf op de Manito varen, terwijl Nina aan de wal blijft om daar de organisatie van het nieuwe bedrijf voor haar rekening te nemen. Zodra de gebruikelijke ‘kinderziektes’ uit het schip zijn, wil Tom 14 op/14 af gaan varen.
Zijn ambities reiken echter nog verder: hij wil niet alleen ook nog het schip van zijn vader overnemen, maar ziet een toekomst voor zich als reder met een viertal eigen tankers in de vaart.
Toekomst
Met de Manito is de familie Kieboom klaar voor de toekomst. Met het oog op eventueel nageslacht is het schip kindvriendelijk gebouwd. En tegelijk hondvriendelijk, zodat de twee vrolijk ronddartelende viervoeters Droes en Jeff ook mee kunnen aan boord, evenals vader Frits’ honden Bruno en Lycka.
Verder is het schip uitgerust met een dubbele woning achterop. ‘We zijn een echt familiebedrijf en willen met ons gezin privé gescheiden houden van onze medewerkers’, vertelt Tom.
Voor de toekomst gaan de kapiteins-eigenaars nog op zoek naar medewerkers. Dat zijn bij voorkeur niet-rokers. Want nergens aan boord van de Manito mag worden gerookt, ook niet in de personeelswoning. Zo wil de familie het schip geheel vrijwaren van vergeelde wanden en de geur van verbrand tabak. Voor een gezonde toekomst.
(Jan Johan ten Have)
