- Advertentie -
- Advertentie -
HomeRubriekEen Zomerreis: Aflevering 9 van 9: Aankomst

Een Zomerreis:
Aflevering 9 van 9: Aankomst

- Advertentie -

Delen

(…)
En nu kon het toch niet missen
Zouden dra aan “Stroobosch” zijn
Dat zou ras de tijd beslissen
’t Ging nog zonder boom of lijn.

“Stroobosch” is het dorp geheeten
Hebben daar wel niet verwacht
Ook niet aan de grond gezeten
’t Was er dieper dan ik dacht.

Even dan door “Stroobosch” heenen
Raakten wij wat aan de grond
Alhoewel niet op de steenen
Spoedig liep het nog al rond.

Dus die droogte waren w’over
’t Ging nu weer geruster voort
Zeilden door het groene lover
En met alles wel aan “boord”.

Maar ’t werd avond er daarneven
Was het nat en donker weer
En de nacht ons aangegeven
Legden wij ons rustig neer.

’s Morgens weer vroeg op, zou ‘k meenen
Kwamen w’aan “Gaarkeukensluis”
Opgezet van hout en steenen
En zij draagt de naam van ’t huis.

Maar terwijl w’aan ’t schutten waren
Schoot de wind naar ’t oosten weer
Na een weinig nog gevaren
Legeden wij de praam eens neer.

Nog één oprak, dat we joegen
Want de wind was ons te sterk
Daarna moesten wij ons voegen
Het was dan ook paardenwerk.

d’Oostenwind liet zich maar hooren
Zeilden later weer wat af
Maar daar uit werd dat geboren
Daar het zeilen niets meer gaf.

En om weer vooruit te komen
Hebben wij om kort te gaan
Weer een jager aangenomen
’t Kwam nog op drie uren aan.

Onzen “Klok” had tien geslagen
En de tijd ( ze staat niet stil)
Kan ik van een dorp gewagen
Dat ik noemde “Enumatil”.

Dus de reis korte af mijn vrienden
Naderden al meer de “Stad”
En wat men mag ondervinden
Dan beschrijf ik hier al wat

Nog één dorpje tusschenbeiden
“Hoogkerk”, was het , u gezegd
In de verte nog verscheiden
Maar behoeft niet uitgelegd.

Nu begon het op te dagen
“Groningen, het eind van ’t lied
Daar we hare torens zagen
Waren aan haar grondgebied.

Onze reis was afgelegen
Vergelegen was de “Stad”
Maar beschouwde het als een zegen
Daarvan schrijflust over had.

Dus zij deze reis beschreven
Met zijn voor en tegenspoed
U in dezen weer gegeven
Door de “Gever” van al ’t goed.

Albertus Geel

 

En dus kwam Albertus Geel, tot slot, aan in Groningen, met een lading stenen.

Mail met vragen of opmerkingen over het gedicht naar Sander Geel.

Dit is de laatste aflevering uit de 1e serie.  Het verhaal uit de 2e serie start in het najaar.

Klik hier voor de het volledige gedicht. 

Delen

- Advertentie -

Meer

Laat een reactie achter

Vul uw opmerking in!
Vul je naam in

- Advertentie -
- Advertentie -

- Advertentie -
- Advertentie -