De CCR vindt dat de binnenvaart sneller moet vergroenen, anders verschuift de lading naar het weg en het spoor. Voor wie is die waarschuwing nu eigenlijk bedoeld? Is het niet de CCR die al jarenlang onzinnige eisen stelt aan bestaande schepen omdat men heeft bedacht dat men liever nieuwbouwschepen wil dan goed onderhouden bestaande schepen?
Is het niet zo dat men nooit heeft willen luisteren naar de binnenvaartschippers als er keer op keer gewaarschuwd werd dat als alle reserves aangesproken moeten worden om aan steeds meer eisen te voldoen – dat geldt voor alle type schepen – men niet meer kan vergroenen? Zou de CCR zich niet diep moeten schamen dat men alle noodsignalen, ook van de verladers over het verdwijnen van de diversiteit van de vloot, in de wind geslagen heeft?
We merken geen terugkeren op een foutief ingeslagen weg. Integendeel, daar is dat opgeheven vingertje weer: “Als jullie het niet doen dan verdwijnen jullie.” Niks nieuws. Als schepen met een bouwjaar van vóór 1976 niet aan de geluidseisen kunnen voldoen, dan… Als je geen dubbel hydraulisch stuurwerk kan betalen, dan… Als je niet aan een van de 140 nieuwbouweisen kunt voldoen, dan… Dan verdwijn je van de markt, is je schip niets meer waard en is je toekomst weg.
Schepen kunnen niet aan (vergroenings)eisen voldoen als de middelen er gewoon niet zijn. De financiële middelen, maar ook de technische middelen ontbreken. En dat kun je moeilijk op het conto van de binnenvaart schuiven. Maar dat gebeurt wel. De binnenvaart is nog steeds de minst milieubelastende vorm van vervoer, daar hebben we nu helaas nog weinig over gehoord.
“Alleen als de binnenvaart bereid is te werken aan de overgang naar klimaatneutrale voortstuwingen zal politieke steun voor haar verdere ontwikkeling bestaan”, lezen wij. Politieke steun? Daar merken we dan toch bijzonder weinig van. Volg een willekeurig debat van de commissie Infrastructuur & Waterstaat en we horen over werkelijk allerlei soorten van vervoer en achterstallig onderhoud waar wat aan gebeuren moet. Alleen de binnenvaart lijkt nauwelijks te bestaan.
Díé steun, wordt die bedoeld? En gaat de CCR daar dan ook al over? Gaat de CCR ervoor zorgen dat de binnenvaart geen politieke steun meer krijgt? De schippers zullen maar wat blij zijn met zo’n organisatie die tenslotte voor hun belangen in het leven geroepen is. (Dit is cynisch bedoeld, ik zeg het er maar even bij.)
Maar wiens probleem is dat nu eigenlijk? De schippers van de oudere schepen zijn al uitgekleed, die hebben niets meer te verliezen. Jonge schippers komen er nauwelijks bij, die kijken wel uit, ze zien wat er gebeurt in deze sector. Nu al is er een tekort aan (kleinere) schepen en dat zal wel erger worden, want we zien geen lichtpuntjes. Dat het vervoer naar de weg en spoor verdwijnt, is nu al het geval en dat weet de CCR natuurlijk ook. Ze levert tenslotte zelf de cijfers daarover aan.
Dus wie waarschuwt de CCR nu eigenlijk?
De CCR zou de lidstaten moeten waarschuwen dat ze hun binnenvaartschepen kwijtraken en samen met de sector – en dan bedoelen we de binnenvaartondernemers zelf en niet degenen die al jaren vanachter een bureau vertellen hoe het er in de binnenvaart aan toe zou moeten gaan – aan de slag gaan om de sector weer gezond te krijgen en daarbovenop ervoor te zorgen dat deze sector kán vergroenen. Dat willen schippers best, dat zou de CCR moeten weten.
Wie hoopte dat de nog maar net aangetreden Nederlandse secretaris-generaal van de CCR een positief verschil zou maken, komt bedrogen uit. Integendeel: de CCR wil weer een fonds, waardoor de binnenvaart natuurlijk veel duurder wordt (een hogere gasolieprijs zou doorberekend moeten worden in de vervoerstarieven) en zichzelf uit de markt prijst. Daarbij blijft het resultaat hetzelfde: het marktaandeel van de binnenvaart zal afnemen. Daar ga je met je CO2-uitstoot die minimaal zes keer zo laag is per ton vervoerde goederen als bij vervoer over de weg.
Denkt de CCR nu echt dat de verladers gaan betalen, zoals de CCR stelt? Natuurlijk niet. Dat heeft de praktijk al uitgewezen. Men heeft gekozen voor een vrije markt waarbij degene die voor het laagste tarief vervoert, het werk krijgt. Of je nu een ‘schoon’ vervoermiddel hebt of niet.
Dan krijg je hoe je het hebben wilt. Voor de laagste prijs is zelden ‘schoon’, dat zouden we allemaal moeten weten. Ook de CCR.
Wat een fantastische column, midden in de roos, helemaal mee eens.