Vanaf vandaag hebben we een minister van Natuur en een minister voor Natuur. We hebben ook ministers van en voor Sport. Als je minister van iets bent, dan heb je een ministerie met ambtenaren waar je verantwoordelijk voor bent. Als je voor iets minister bent, dan ben je minister zonder portefeuille, dus zonder ambtenaren.
Dat noemen ze ook wel projectministers (of ‘ministers voor Spek en Bonen’) en die houden zich alleen met dat onderwerp bezig vanuit een eigen kamertje op een echt ministerie. Die minister voor Natuur heeft zodoende als project Natuur & Stikstof en opereert vanuit het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
Jammer dat er geen minister voor Binnenvaart & Waterstof is, want dat klinkt ook wel tof. Er is wel een staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat benoemd, namelijk de charmante Vivianne Heijnen met een zachte G, die in interviews al aangaf dat treinen haar voorkeur hebben.
Haar baas, minister Mark Harbers, heeft ook iets met treinen. Zo was hij medeauteur van een mooi plan voor het nieuwe kabinet, dat Gert-Jan Segers in de trein liet slingeren. Mark volgde in 2007 Roelf de Boer op als Havenwethouder in Rotterdam, dus hij houdt van mouwen opstropen.
Rutte IV is het eerste kabinet met exact de helft vrouwelijke ministers. De andere helft is mannelijk. Dat is misschien toch weer een beetje ouderwets. Op het voor ons zo belangrijke ministerie van Binnenvaart en Andere Bewegende Delen liggen de verhoudingen tussen de seksen een beetje anders. Sinds Henk Zeevalking in 1982 in het rompkabinet Van Agt III Verkeer & Waterstaat leidde, telde dat ministerie acht (8) vrouwen aan het roer en twee (2) mannen, te weten Camiel Eurlings en Roelf de Boer (daar is hij weer).
En nu dus Mark Harbers. Deze connaisseur van het Eurovisie Songfestival gaat confrontaties niet uit de weg, stapte op als wethouder toen een duurbetaalde, dubieuze islamfilosoof adviseur bleef van de gemeente Rotterdam en maakte in zekere zin een positieve indruk door onmiddellijk het boetekleed aan te trekken en op te stappen toen hij als staatssecretaris van Justitie ontdekte dat zijn ambtenaren akelige fouten hadden gemaakt.
Laat Koninklijke Binnenvaart Nederland nou niet denken dat Mark in te huren is als opstapper. Hij is echt minister (totdat hij opstapt natuurlijk).
Oude tijden keren terug. We hebben zowaar een staatssecretaris van Mijnbouw (of voor Mijnbouw?). Heel even dacht ik dat DSM eindelijk de concessie voor het exploiteren van de Prinses Beatrixmijn zou gaan gebruiken, zodat we ons weer op de kaart zetten als mijnbouwnatie. Daar gaat het dus niet om. Staatssecretaris Hans Vijlbrief gaat over het langzaam dicht (of toch weer open?) draaien van de gaskraan in Groningen. Hij had beter staatssecretaris voor Groningen kunnen worden genoemd of van Aardbevingen.
