Als je eenmaal aan die spelregel gewend bent – na 3 passes de bal aan de tegenstander geven – is het WK damesvoetbal best spannend. De meisjes – niet alleen de oranje leeuwinnen – zijn veel fanatieker dan hun mannelijke evenknieën en het zijn ook niet van die aanstellers, of misschien zijn het gewoon betere acteurs.
Stel: de leeuwinnen worden wereldkampioen, wat de verwende mannetjesmiljonairs niet kunnen. Ik vrees voor het imago van de Nederlander in het buitenland. Wat mannen niet kunnen, dat doen vrouwen in Nederland.
Dat stond niet in het rapport ‘Denkend aan Nederland’ over de Nederlandse identiteit. Er stond wel meer niet in. We denken (in het voetbal) altijd wel heel groot te zijn – en soms lijkt dat ook zo – maar het is niet typisch Nederlands. Doe maar gewoon. Karakteristiek voor Nederland is volgens veel Nederlanders op de eerste plaats de taal. Inderdaad, dat kunnen de Belgen ons niet nazeggen. Nou ja, een groot deel van de Belgen kan dat natuurlijk wel, technisch gezien, maar het is dan niet waar. Maar taal als verbindende factor is een beetje flauw, behalve als je net als vele anderen vindt dat taal het karakter van een volk bepaalt.
Persoonlijk denk ik dat je dan oorzaak en gevolg omdraait, maar wie ben ik? Inderdaad, een Nederlander, en het niet eens zijn met elkaar is een heerlijk aspect van het Nederlander zijn. We kunnen niet zonder eindeloze vergaderingen, discussies, debatten, besprekingen, kortom babbelen.
In de lange lijst van onderwerpen waardoor ‘we’ ons verbonden voelen met Nederland valt op hoe snel de Nederlanders denken aan het water of liever gezegd aan de bescherming ertegen. Dijken, Deltaplan (daar heb je het weer) baggeraars en inpoldering staan hoog op de lijst van wat onze identiteit bepaalt. Logisch, de strijd tegen het water heeft ons niet alleen polders maar ook het polderen bezorgd. We moesten immers leren samenwerken, want een dijk leg je niet in je eentje aan. Daar komt onze voorliefde voor vergaderen vandaan.
Vergeten wordt dat tussen de dijken over de breede rivieren, die traag door oneindig laagland stromen de machtige binnenvaart ook typisch Nederlands is. Maar binnenvaart komt in het rapport over de Nederlandse identiteit niet voor. Dat zit diep in het onderbewuste van de Nederlander verscholen. Te diep vrees ik. Het is te vanzelfsprekend dat als je geen Elfstedentocht kunt rijden (die tocht uit een andere eeuw met een ander klimaat werd dus wel genoemd) er schepen varen over het water. Dat imago is vast de schuld van de overheid. Want als je de bal niet kwijt kunt, speel je hem toch gewoon naar een tegenstander?
Een ingewikkeld verhaal maar een waarheid als een koe.