Donderdagmiddag 12 november bereikte ons het droevige bericht dat er na 86 jaar een einde is gekomen aan het leven van Reid de Jong. Al enige tijd zagen we dat zijn krachten langzaam wegvloeiden en de dagelijkse dingen steeds meer moeite kostten. Reid is overleden in de zo voor hem vertrouwde omgeving aan het eind van de dijk in de vuurtoren. Na een bewogen en bijzonder leven is Reid thuis…
Sinds 1967 woonde Reid met zijn eerste vrouw Wijntje en vier kinderen in de vuurtoren van Workum. Als architect verdiende hij de kost met het in oude staat restaureren van gebouwen zoals bijvoorbeeld werf de Hoop in Workum. Het zelfvoorzienende bestaan van de familie de Jong zorgde voor een authentieke en intensieve manier van leven. Deze zelfvoorzienendheid zette zich door in zijn ideeën om de oude zeilende ambachten in leven te houden. Veel nautische evenementen van zijn hand draaien om het kunnen varen zonder de hulp van moderne elektronische snufjes.
We zijn blij dat we, in deze bijzondere tijd en in een jaar zonder Strontrace, Beurtveer, Visserij en Liereliet en op het moment dat de start zou hebben plaatsgevonden, toch nog hebben kunnen genieten van de woorden van Reid welke hij sprak bij de zeesluis op de kop van de Haven in Workum.
Duurzaamheid, doorzettingsvermogen, eerbied en respect voor wat de natuur ons heeft gegeven en alles doen om dit te behouden waren een aantal kernwaarden van het leven van Reid. Hij vertelde over de initiatieven voor de zeilende vrachtvaart en dat hij hoopte dat we nog duizend jaar onder zeil zullen varen en vissen, op de oceaan en de binnenwateren…
Met dit in het achterhoofd was hij het ook die begin jaren 70 het initiatief nam voor de singlehanded en driehoek-Noordzee-wedstrijden. In 1974 organiseerde hij de eerste Strontrace, Beurtveer en Visserijdagen om ervoor te zorgen dat ook in de toekomst deze vaardigheden niet verloren zouden gaan. In de loop der jaren is dit uitgegroeid tot de nu bekende “Strontweek” waar ook het Liereliet en, omdat Reid het belangrijk vond dat ook kinderen leren zeilen, het klompzeilen inmiddels deel van uit maken.
We gaan Reid en zijn inspirerende aanwezigheid zeer missen. En alhoewel niet meer actief lid van het bestuur was Reid altijd nadrukkelijk samen met Cornelie op de achtergrond aanwezig en altijd bereid aan te geven wat hij vond van ons als bestuur en de keuzes die we maakten. Altijd werden deze gespiegeld aan het gedachtegoed van Reid en je moest van goeden huize komen om hem van een tegendeel te overtuigen.
Nu moeten we verder zonder deze markante man met een nalatenschap waar je u tegen zegt. Wij zullen er alles aan doen deze nalatenschap voor zover het in onze macht ligt, te bewaren voor de toekomst. Wij zijn Reid veel dank verschuldigd en weten zeker dat er nog veel zeiltochten gemaakt zullen worden in zijn nagedachtenis…
Wij wensen Cornelie, kinderen, familie en eenieder met een warm hart voor deze eigengereide man veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.
Hoe, wat en waar is nog niet bekend maar wij zullen te zijner tijd en op een geschikt moment iets organiseren ter nagedachtenis aan dit bijzondere mens… Tijdens de eerstvolgende Strontweek staat de Beerenburg klaar en zal de stoel aan het hoofd van de tafel tijdens de schippersvergaderingen leeg blijven…
Rust zacht Reid. Gecondoleerd Cornelie.