Dinsdag 23 juni spreekt de Tweede Kamer over de binnenvaart. De ASV pleit er bij de woordvoerders van de politieke partijen voor dat ze dit Algemeen Overleg Scheepvaart benutten om minister Schultz-van Haegen op een aantal punten bij te sturen die negatief uitpakken voor de binnenvaart. Zoals de verhoging van de boetes per 1 juli. In deze bijdrage schrijft ASV-voorzitter Sunniva Fluitsma wat haar organisatie heeft gevraagd en uitgelegd.
De ASV heeft de Kamerleden gewezen op een aantal zaken die zich momenteel afspelen in de binnenvaart.
De ASV refereerde daarbij aan het feit dat de ASV de politici recentelijk een schrijven heeft doen toekomen over de exorbitant hoge boetes die de binnenvaart opgelegd krijgt in de nabije toekomst. Door de publicatie in de Staatscourant is de ASV opgeschrokken door het feit dat de boetes in de binnenvaart enorm verhoogd zijn, tot wel 10 keer zo hoog. Maar veel vragen blijven onbeantwoord:
– Waarom is vanuit de binnenvaartsector slechts de CBRB geraadpleegd, en wat was de houding van de CBRB hierin?
– Waarom wordt BBZ als gesprekspartner op deze wijze in de Staatscourant genoemd terwijl zij zelf dit op deze wijze ontkent?
– Wat zijn de consequenties per situatie en scheepstype?
– Wat denkt men ermee op te lossen?
– Waar is de onderbouwing voor nut en noodzaak van deze maatregel?
– Zijn er geen andere middelen om hetzelfde doel te bereiken?
Daarbij ziet de ASV op maatschappelijk vlak steeds minder acceptatie voor het opleggen van hoge boetes die weinig oplossen, zoals inmiddels een discussie plaatsvindt over het nut en de gevolgen van hoge verkeersboetes.
De ASV wil de woordvoerders ook wijzen op het feit dat de SGP een meldpunt heeft ingericht waar boeren en tuinders kunnen klagen over extreem hoge boetes. En vraagt zich af: Welke politieke partij start zo’n meldpunt voor de binnenvaart?
Tegelijkertijd wordt er bezuinigd op onderhoud van vaarwegen, bedieningstijden en bedieningspersoneel van bruggen en sluizen. Voorzieningen worden schippers ontnomen: zo kunnen we ons huisvuil bijna niet meer kwijt en worden de binnenvaartschepen steeds meer geweerd zodat men niet meer weet waar men blijven moet. De minister vindt het ook niet meer nodig dat mensen (vaak gezinnen) van boord af kunnen en zo worden er geen afloopmogelijkheden meer gemaakt op plekken waar schepen nog wel kunnen liggen. Het leven in de binnenvaartsector wordt er niet bepaald leuker, makkelijker of veiliger op de laatste jaren.
Op het symposium van 9 mei jongstleden over marktwerking in de binnenvaartsector waren alle aanwezigen het erover eens dat er niet langer over een economische crisis gesproken zou moeten worden, omdat een crisis een tijdelijke zaak is. We hebben inmiddels te maken met een “nieuwe realiteit” van een onveranderlijk ongezonde economische situatie in de binnenvaartsector. Dus, ongeacht uitspraken die anders doen vermoeden van een enkele branchevertegenwoordiger, vindt bij de binnenvaart de structurele slechte economische situatie gewoon doorgang: er wordt merendeels beneden kostprijstarief vervoerd wat betekent dat er geen enkele ruimte is voor welke mooie innovatieve, veiligheidsverhogende of milieuvriendelijke investering dan ook. Een slechte zaak voor de ontwikkeling van deze branche.
Banken verstrekken geen leningen meer aan kleinere schepen; de waarde van alle binnenvaartschepen daalt; en vele schippers (van grotere, nieuwere schepen) zijn feitelijk technisch failliet. Bovendien: er is geen of nauwelijks uitzicht op verbetering.
Tegelijkertijd horen wij al jaren dat de regeldruk omlaag moet, maar in plaats daarvan worden ons de duimschroeven steeds verder aangedraaid. De ASV denkt daarbij vooral aan de vele keuringen en voorschriften, zoals de AIS-plicht (waarbij het schip niet meer verder mag varen als de AIS kapot is), het CDNI-verdrag met onder andere perikelen rond de losverklaringen, procedures rond diervoedervervoer et cetera.
Ondertussen zorgt de CCR-regelgeving er, ondanks alle aangenomen moties van de politiek, nog steeds voor dat er voor de hele binnenvaart een oneerlijke concurrentie is ten opzichte van het vrachtvervoer over de weg, die immers niet aan dit soort regelgeving hoeft te voldoen. Waarbij de kleinere, oudere schepen (de meest rendabele!) naar de sloop gaan en vervangen worden door vrachtwagens omdat het onmogelijk is aan deze eisen te voldoen.
De kosten van de diverse verplichte keuringen (IL&T en NBKB) lopen voortdurend op. En najaar 2014 is besloten dat IL&T de binnenvaart weer extra sancties op zal leggen. De manier waarop dat plaats vindt, baart ons extra zorgen. Zo moet de schipper op komen draven om verantwoording af te leggen over administratieve zaken. Alsof wij, internationaal varende schippers, op een kantoor zitten en zomaar even langs kunnen gaan om onze papieren te overleggen. De ASV ziet het in boze dromen alweer gebeuren dat schippers vanuit het diepe zuiden van Frankrijk of het verre oosten (Polen, Roemenië bijvoorbeeld) mogen komen aantreden waarbij men maar mag hopen dat men de oproep die per post uitgaat dan op tijd ontvangt.
De ASV vraagt de politiek: waar houdt dit op? Waar blijft de stimulering van de binnenvaart? De ASV kan het met de beste wil van de wereld niet ontdekken. Er ligt een Witboek vervoer waarbij de binnenvaartsector gestimuleerd zou moeten worden. Vanuit de Tweede Kamer horen schippers al jarenlang mooie woorden over het warme hart dat iedereen deze sector toe schijnt te dragen. Maar die goede bedoelingen helpen te weinig omdat ze nauwelijks omgezet worden in daden. Terwijl ondertussen vele zaken verslechteren zodat het bijna lijkt op een klopjacht waarbij mensen die toch al tot de meest gecontroleerde beroepsgroep behoren kennelijk constant verdacht zijn in hun handelen.
De ASV refereert aan het feit dat er 23 juni wederom een kans is om zaken aan de orde te stellen tijdens het AO scheepvaart. Daarbij wil de ASV de politieke woordvoerders op het hart drukken alles te doen wat er in hun vermogen ligt om deze sector nu eindelijk eens werkelijk de hand te reiken.
