Amsterdam voert een nieuw vergunningsstelsel in voor passagiersvervoer over water in en buiten het centrum. Alle reders die op dit moment een vergunning hebben, waarvoor zij dikwijls fors hebben betaald, moeten opnieuw een aanvraag indienen. Het stelsel wordt vanaf 2014 stapsgewijs ingevoerd. In 2020 worden alle beschikbare vergunningen opnieuw uitgegeven.
(foto E.J. Bruinekool Fotografie)
Doel van de gemeente is de duurzaamheid van de schepen te verbeteren door strengere milieueisen te stellen. Ook zullen volgens wethouder Carolien Gehrels (Water) de veiligheid en de diversiteit van het aanbod verbeteren. De aangekondigde plannen zorgen voor veel onzekerheid bij de Amsterdamse reders. “Dit leidt juist tot minder duurzaamheid”, waarschuwen zij. “Denk je dat er nog een reder is die investeert in zijn vloot als hij niet weet of hij in 2020 überhaupt mag varen? Een reder is een ondernemer en een ondernemer moet zorgen dat tegenover kosten voldoende baten staan. Natuurlijk nemen ondernemers risico’s. Maar ze nemen geen onnodige risico’s. En dit is een onverantwoord groot risico.”
Veiligheid
In Amsterdam zijn vijftig reders actief met in totaal 173 bemande kleine en grote schepen. 33 van hen zijn vertegenwoordigd in de Verenigde Rederijen Amsterdam. Zij exploiteren in totaal 79 schepen. “Gemeente Amsterdam heeft met de nota Varen in Amsterdam een plan neergelegd waar wij ons voor een groot deel in kunnen vinden”, reageert een woordvoerder. “Maar een aantal onderdelen is onzorgvuldig gesteld. Regels die tot januari 2013 van kracht waren en dat nu ook nog zijn, kun je niet ineens op deze manier overboord gooien. Ook de gemeente heeft haar verantwoordelijkheid en wij gaan ervan uit dat Amsterdam zich een betrouwbare gesprekspartner zal tonen.”
Amsterdam stelt dat het nieuwe vergunningstelsel ook zal bijdragen aan meer veiligheid op het water. “Als de gemeente haar huidige regels zou handhaven, is het ook nu veilig. Maar dat gebeurt niet”, stellen reders. “Met Koninginnedag bijvoorbeeld ontstonden gevaarlijk chaotische situaties. Dat gebeurde letterlijk op de plek waarvan wij de gemeente al diverse keren hadden verteld dat daar tweerichtingsverkeer niet verantwoord is. Die veiligheid verbeter je niet met dit plan. Die veiligheid verbeter je door luisteren naar de vaarweggebruikers en door handhaven.”
Maximaal 20 meter
Een andere eis die de gemeente stelt is dat schepen die in het centrum varen niet langer mogen zijn dan 20 meter. “Wij hebben goddank schepen die, soms tot op de centimeter nauwkeurig, net onder dat maximum blijven”, reageert Klaas Pater van Rederij De Nederlanden. “Maar een aantal schepen is langer dan dat. Je zal maar een prachtig klassiek schip hebben van 21 meter, gebouwd in 1908. Moet je dat dan maar gaan inkorten? Voor salonboten geldt zelfs een grens van 14 meter. Ook maar inkorten? Dat is een cultuurmisdaad!”
Rederij De Nederlanden heeft vergunningen gekregen op basis van forse extra investeringen om de schepen zo milieuvriendelijk mogelijk te maken. “Ik weet niet of wij die vergunningen houden. Niemand weet dat.”
Onbetrouwbare gesprekspartner
Veel reders durven geen kritiek te uiten op de gemeente. “Als ik nu zeg wat ik denk en mijn naam staar erbij, dan noteren ze mijn naam en krijg ik straks zeker geen vergunning. Dat denk ik niet, dat weet ik zeker. Het is eerder gebeurd.”
“Wij hebben met z’n allen miljoenen geïnvesteerd in prachtige schepen en in onze vergunningen. Sommige reders hebben tot wel 200.000 euro betaald voor hun vergunning. Die vergunning is dus niets meer waard. Onze schepen voldoen aan alle eisen die de gemeente nu, op dit moment, stelt. Als de gemeente de regels ineens verandert, is dat onverantwoord. Dan is de gemeente een onbetrouwbare gesprekspartner.”
(Evert Bruinekool)
