Op deze pagina staan hiernaast twee berichtjes die je het best kunt omschrijven als ‘Jantje huilt, Jantje lacht’. Op de Neckar worden de sluizen niet verlengd. Als Duitse hoogwaardigheidsbekleders iets over de binnenvaart zeggen, is het meestal Halleluja want Mann Mann, wat is die binnenvaart belangrijk voor de toekomst en voor de natuur en voor de economie. Je zou bijna gaan geloven dat de binnenvaart een nieuw Wirtschaftswunder is. Je zou bijna gaan geloven dat ze het menen. Plannen maken kunnen ze goed, maar je moet natuurlijk niet gaan denken dat ze die plannen ook uitvoeren.
Het andere berichtje (Jantje lacht) vertelt ons dat de onvermoeibare Jos Hubens van de Vereniging De Binnenvaart het voor elkaar heeft gekregen dat de binnenvaart wordt erkend als immaterieel erfgoed. Hopelijk houdt dat niet in dat de binnenvaart beschermd moet worden en er niets meer mag worden veranderd, want dat gaat ten koste van de materiële en immateriële innovatiekracht.
Zo’n vaart zal het niet lopen, daarvoor is deze sector veel te dynamisch en te materieel. Misschien dat in de toekomst het verleden van de binnenvaart een toeristische attractie wordt. Laten we eerlijk wezen: het is altijd fijn als de binnenvaart erkenning krijgt. Je weet nooit waar het goed voor is.
Mooi, dat behoud van vroeger want niet alle nieuwigheidjes pakken even fantastisch uit. Veertig jaar geleden fantaseerden we over robots en computers die veel sterker en slimmer zouden zijn dan de mens en daarmee het heft in handen zouden krijgen. Nu het zo ver is, ziet dat er heel anders uit dan Arnold Schwarzenegger ons wilde doen geloven als terminator. I’ll be back.
Zeg dat. Vergeet even je eigen smartphone en kijk voor de aardigheid eens om je heen in een bus of metro. Negen van de tien mensen zitten op een schermpje in hun hand te kijken en worden op de één of andere manier beïnvloed door wat algoritmen ze voorspiegelen. Twintig jaar na de introductie van Facebook door een psychologiestudent aan de Harvard Universiteit besturen zogenaamd intelligente algoritmen van de sociale media de gedachten van mensen en niet alleen in bussen en metro’s. Meestal gaat het over minder zware, onbenullige dingetjes (koop je arm aan dit, gooi je geld over de balk voor dat) maar helaas loop je als argeloze internetverslaafde soms in de val van de politieke meningen en verdraaide of zelfbedachte feitjes.
Dat is verraderlijk want je wordt voor de gek gehouden zonder dat je het weet. Dan kun je nog beter Duitse politici hebben, die beweren dat ze gaan investeren in de vaarwegen. Dan weet je tenminste waar je aan toe bent.
