Duitse verzekeraars willen dat er snel standaarden en wet- en regelgeving komen voor (semi-)autonoom varen. Ze zeggen die nodig te hebben om passende verzekeringen te kunnen samenstellen.
Volgens het Gesamtverband der Deutschen Versicherungswirtschaft (GDV) zijn verzekeringsmaatschappijen in principe bereid geautomatiseerde schepen te verzekeren, ook al zijn de risico’s van (semi-)autonoom varen nog nauwelijks bekend. Ze vinden het alleen lastig dat er nog geen specifieke wet- en regelgeving is. “We hebben in Duitsland een duidelijk juridisch kader voor de toekomst van de mobiliteit op onze wegen”, aldus GDV-directeur Jörg Asmussen. “Dat hebben we ook voor de vaarwegen nodig.”
De GDV wil dat het toekomstige Duitse kabinet en de riviercommissies (CCR, Moezelcommissie en Donaucommissie) standaarden en regelgeving opstellen om de technologische ontwikkeling te versnellen en de veiligheid van het binnenvaartvervoer te maximaliseren. “De invoering van autonoom varende of op afstand bediende schepen verandert het risicoprofiel. Dit vraagt om een aanpassing van verzekeringsmodellen.”
Meer duidelijkheid
Volgens de verzekeraars moet de veiligheid van (semi-)autonome schepen minimaal zo hoog zijn als die van traditionele schepen. Ze willen duidelijkheid onder welke omstandigheden automatische schepen mogen varen. Hebben ze een minimale bemanning nodig? Met welke communicatie-, sensor-, navigatie- en beveiligingstechnologie moeten ze uitgerust zijn?
“Het uitvallen van ook maar één component kan grote gevolgen hebben voor het schip en voor andere schepen. Op dit moment kunnen we niet betrouwbaar voorspellen hoeveel schepen geraakt kunnen worden door een fout in de navigatiesoftware of een technisch probleem in een bedieningscentrale. We weten ook niet tot hoeveel schadegevallen dit kan leiden.”
Cybersecurity
Ook vragen verzekeraars zich af hoe men geautomatiseerde schepen gaat beschermen tegen cyberaanvallen. “Alle schakels in logistieke ketens worden steeds meer digitaal met elkaar verbonden. Dit maakt het complexer om schades in te schatten die het gevolg zijn van cyberrisico’s. Voor scheepsverzekeraars is het afdekken van cyberrisico’s compleet nieuwe materie. Ze moeten hiervoor gespecialiseerde cyberrisico-analyses en beveiligingsmaatregelen in hun werkzaamheden opnemen.”
Er moet ook een standaard komen voor de data van geautomatiseerde schepen, zodat verzekeraars deze real time kunnen inzien. “We willen op basis van data-analyse onder meer de risico’s van de nieuwe technieken kunnen bepalen, maar ook schadegevallen nauwkeurig kunnen beoordelen en afhandelen.”
Verder eisen de verzekeraars dat het in elke situatie duidelijk is wie de verantwoordelijkheid draagt voor het besturen van het schip. “Ook bij (semi-)automatische schepen moeten altijd mensen verantwoordelijk zijn voor het nakomen van de bepalingen. Maar wie is dat en op welk moment? De bemanning aan boord of een stuurman in de centrale aan land?”
Internationaal
De verzekeraars dringen aan op internationale standaarden en voorschriften. Ze willen dat organisaties zoals de UNECE, CESNI en de CCR de mogelijkheid krijgen om eenduidige voorschriften te ontwikkelen. Ook vinden ze dat er meer geïnvesteerd moet worden in wetenschappelijk onderzoek naar de risico’s van (semi-)automatische scheepvaart.
“Dit is de basis voor onderzoek naar het borgen en verhogen van de veiligheid in de binnenvaart. Wetenschappelijke inzichten zijn belangrijk om een veiligheidsniveau vast te leggen waaraan assistentiesystemen en (semi-)autonoom varende schepen moeten voldoen.”
