In het Britse blad The Guardian stond 4 april al een overtuigend artikel dat het dragen van gezichtsmaskers onvermijdelijk is bij het tegengaan van de coronaverspreiding. De
Nederlandse regering wilde er niet aan vanwege het boerkaverbod (officieel onder het mom van schijnveiligheid), maar intussen groeit de overtuiging ook in Nederland. Zelf ben ik weer gaan twijfelen nu Donald Trump een masker aanbeveelt. Het is nou eenmaal moeilijk voor te stellen dat bij die man de oogkleppen afvallen en hij zich laat muilkorven.
Dragen we niet allemaal een masker? Middenin de hilarische film The Mask zit een piepklein stukje diepgang als een psychiater aan Jim Carey deze vraag stelt. Komiek Jim Carey speelt in de film een onnozele man die door een maf masker op te zetten zijn toch al elastische gezicht nog veel gekker maakt (en een totaal ander mens wordt). Ik moet daar steeds aan denken nu steeds meer mensen vinden dat je bijna permanent een gezichtsmasker moet dragen om te voorkomen dat je dat virus oppikt of uitdeelt. Normaal kun je dat niet noemen, maar het kan wel de nieuwe werkelijkheid zijn.
De coronamaskerade is een een paradox. Maskers op in het openbare leven maken het leven minder openbaar. Door een masker op te zetten, waan je je onbespied en komt je ware aard boven. Je zet het ene masker op en laat het andere vallen.
Het voorbeeld daarvan ligt voor de hand. Heeft de overheid het masker voor de ogen geschoven door de binnenvaart als het erop aankomt niet te steunen? Van welke binnenvaart heeft zij dan de mond vol? De meeste politieke partijen weten ondanks fantastische ship hopping experiences geen donder van de binnenvaart en roepen alleen dat het schoner moet. Al hebben sommigen in Den Haag benul van het belang van de binnenvaart, staan ze nog niet zij aan zij met de schipper.
Kijk maar naar het stroeve ligplaatsenbeleid tijdens de coronacrisis. Niet dat meer ligplaatsen de gevolgen van de crisis oplossen. Die zijn namelijk financieel, omdat er te weinig inkomsten zijn (duh). En dan grijpt een binnenvaartonderneming zonder vast personeel naast alle mogelijke steunregelingen, die typisch zijn opgetuigd voor bedrijven aan de wal. Dat is bitter.
Zei de overheid niet voor de binnenvaart te zijn? Wat heb je daaraan als binnenvaartondernemers failliet gaan door overheidsmaatregelen? Het gaat de overheid namelijk niet om de ondernemer, maar om het schip. Dat blijft wel varen, misschien zelfs nog goedkoper als het bij een faillissement van eigenaar wisselt. Een beetje morbide gedacht, is dat dus zelfs goed voor vervoer over water. En een demasqué van de overheid.
