Een hele poos voor de vakantie hadden de schipper en zijn dochters twee komkommerplantjes in de tuin gezet. Iedere dag keken ze ernaar hoe die groeiden. Het was een mooi gezicht en ze verheugden zich op de oogst van eigen bodem. Er ging immers niets boven onbespoten groente.
De planten groeiden heel goed en de eerste komkommers smaakten dan ook overheerlijk. Terwijl ze op vakantie waren, zou oma de tuin besproeien want het zou natuurlijk zonde zijn als de nieuwe, jonge komkommertjes het niet overleefden. Aan de telefoon zei oma dat de planten het goed deden. Uitzonderlijk goed zelfs. En dat klonk een beetje geheimzinnig.
Toen ze terugkwamen van hun vakantie, gingen ze als eerste de tuin in en daar wachtte hen een bijzondere verrassing. Er kronkelden twee meterslange planten door de tuin. Ze waren van de schutting bijna tot op het terras gegroeid. En aan die planten waren een paar heel grote bollen gegroeid die zeker ettelijk kilo’s wogen. En die bollen leken absoluut niet op komkommers.
“Wat is dat nou?” deden de dochters verbaasd. “Wij hadden het vanuit ons slaapkamerraam al gezien”, zeiden de buren. “Iedere dag werden de planten groter en groter.”
Ook oma vertelde nu dat ze vol ongeloof naar de vreemde planten gekeken had, die het zo goed deden. En ook zij vond dat die reuzegrote, groen gespikkelde bollen absoluut niet op komkommers leken. Of zouden er soms ook ronde komkommers bestaan? Maar daar had nog niemand van gehoord. Ook de buren niet.
Omdat men niet wist wat het was, kon het ook niet zomaar opgegeten worden. Laat staan in een gerecht verwerkt. Om enige duidelijkheid te verkrijgen, werden de grote groene bollen meegenomen naar de plaatselijke groentewinkel. Het personeel in die winkel wist het echter ook niet. Dus togen ze naar een andere winkel en daar werd duidelijk dat het om pompoenen ging.
“Hoezo groeien die aan een komkommerplant?” vroeg de dochter vol verbazing.
Het bleek dat er vermoedelijk een komkommerplant was geënt op een pompoen plant. En de uitlopers van die onderste stam hadden de pompoenen voortgebracht.
Omdat ze zo reusachtig waren, werden ze zelfs als bezienswaardigheid tentoongesteld. Zo wist het schippersgezin meteen weer wat meer over tuinieren. Maar of er dan volgend jaar weer een komkommerplant in hun tuin zou komen, dat was onwaarschijnlijk. Want als er dan weer pompoenen aan zouden groeien?
