Er was een tijd dat we elkaar regelmatig aan de telefoon hadden over dat dingetje dat binnenvaart heet, in de jaren dat we nog schouder aan schouder droomden van het tegenhouden van de Betuwelijn, weet je nog? We kwamen elkaar ook bij talloze gelegenheden tegen en ik vond het een verademing een politicus te ontmoeten met relativeringsvermogen en gevoel voor humor.
Het is jammer als je dat kwijt bent geraakt doordat je voortdurend poten stijf moet houden wegens verkiezingsbeloftes. Met stijve poten win je nooit een race. Ik vind het helemaal niks voor jou om steeds dezelfde oneliners op te dreunen (of om een fan van premier Sybrand Buma te zijn, kom op man).
Niet alleen is dat dodelijk saai, je bent voorspelbaar en zal het straks in de oppositie zeker moeten afleggen tegen die door bodyguards bewaakte populistische griezel met zijn platvloerse, akelige, onterechte maar helaas wel komische en originele oneliners. En pas op, achter je staat dat razend populaire jonge ventje (hoewel ook met stijve poten). Wordt het niet tijd om te laten zien dat je als de meer ervaren politicus weet hoe het spel gespeeld moet worden? Grote staatsmannen kunnen met flair laveren in het landsbelang.
En er is zoveel te winnen. Als het aan de SP had gelegen (indien aan de macht) dan was de binnenvaart nu twee keer zo groot en sterk geweest. En kijk eens wat er op de wereld speelt? Denk je dat het toeval is dat de halve zuidpool doormidden scheurt nu Trump het Akkoord van Parijs heeft weggewimpeld?
Laat je straks een rechts minderheidskabinet met gedoogsteun van een paar kruimelpartijen migrantenkinderen wegsturen? Daar moet je iets aan willen doen en niet alleen maar verongelijkt aan de zijlijn roepen. Omdat die gasten van CDA, D66 en VVD gek worden doordat ze geen meerderheid kunnen vinden, zijn ze tot alles bereid. Dit is je kans om veel meer dan die veertien eigen zeteltjes te verzilveren. Je kan nu zomaar geschiedenis schrijven (al is dat niet jouw eerste prioriteit, dan weten we onderhand wel).
Stel je de fractievergadering voor, waarin je start met de opmerking: “Kameraden, ik heb wat uit te leggen, aan jullie en aan de kiezers. Het leven biedt soms verrassende kansen. Het wordt de hoogste tijd dat we over onze schaduw en die van Jan Marijnissen heen stappen. In het belang van dit land, het milieu en de SP heb ik besloten mijn inzicht voort te laten schrijden…”
Een glansrol als het geweten van dit kabinet (en één van de drie vicepremiers). Eindelijk bereik je iets voor je trouwe achterban en voor de binnenvaart, al zullen we die Betuwelijn maar laten liggen.
