Afgaande op het origineel opgezette debat over een CAO in de binnenvaart is iedereen het wel eens over de noodzaak van die (algemeen verbindend verklaarde) CAO. Dan wekt het toch verbazing dat slechts 53 procent van de werknemers in de binnenvaart een baas heeft die is aangesloten bij een werkgeversorganisatie.
Het debat stond onder leiding van presentator Gijs Weenink. Hier laat hij binnenvaartondernemer Cees van den Berg aan het woord.
De opzet van het door het CBRB georganiseerde debat kort voor de opening van de CSI-beurs was geheel volgens de traditie van het Lagerhuis in Engeland, waar oppositie en regeringspartijen tegenover elkaar zitten. Men neemt bij elk onderwerp een standpunt in door te gaan zitten bij de voor- of de tegenstanders. Op basis van stellingen werd een discussie gevoerd bij het cao-debat.
Erg prikkelend waren de stellingen helaas niet: Er moet zo snel mogelijk een algemeen verbindend-verklaring komen voor de CAO, er moet één werkgeversbrancheorganisatie komen en de binnenvaart is de mooiste bedrijfstak om in te werken.
Met dergelijke stellingen waren het alleen een paar zonderlingen die tegenstander waren. De rest stond aan de ‘voor’-kant.
De professionele presentator Gijs Weenink van de Debatacademie ging daar soepel mee om, en er werden ook echt wel rake dingen gezegd. Hoewel de meerderheid veilig aan de ‘mee eens’-kant ging zitten en staan bij de stelling over de ‘werkgeversbrancheorganisatie’, koos ESO-voorzitter Jan Veldman de kant van de tegenstanders. “Het moet geen organisatie voor alleen werkgevers worden, want dan vergeten we de helft van de binnenvaart, die ZZP’er is. En het is belangrijk dat er met één stem wordt gesproken, maar één organisatie is niet nodig. Een koepel volstaat.”
In feite beaamde Rinus de Korte dat. De oud-voorzitter van de Europese Binnenvaart
Unie (EBU) bleef echter aan de kant van de vóórstanders staan.
Pensioenen
Jan Veldman is niet voor één organisatie.
Hamadi Zaghdoudi, actuaris bij Towers Watson en gespecialiseerd in bedrijfspensioenfondsen, waarschuwde voor een doemscenario als er geen algemeen verbind-verklaring voor de binnenvaart-CAO zou komen. “De minister kan beslissen dat er geen algemeen verbindend-verklaring komt voor de CAO als de vertegenwoordiging van de werkgevers niet voldoende dekkend is. Dan krijgen werkgevers de kans om vrij hun pensioenen te regelen. Ze stappen naar verzekeringsmaatschappijen, maar daar is het duurder dan bij een pensioenfonds. Dan zie je het gebeuren dat werkgevers een deel van de premie aan de werknemers uitbetalen en er geen pensioenpremie meer is. Het gevolg is dat veelal jongeren niet meer meebetalen aan de pensioenen en vervolgens er nog wel pensioenen zijn maar er geen premies meer wordt betaald. Het is een utopie dat er een pensioenfonds voor de Binnenvaart blijft bestaan zonder verplichte CAO.”
Eén ondernemer was aanwezig die niet is aangesloten bij een organisatie. Hij zei te vinden dat de binnenvaart-CAO sowieso veel te lage salarissen kent voor matrozen. “Daar kan een gezinnetje echt niet van rondkomen.” Bovendien is met een algemeen verbindend verklaring de concurrentie van intussen al 500 Filippijnen op de vloot niet van de baan.
Volgens Jan Veldman zijn schippers die Filippijnen inhuren, zelf verantwoordelijk dat die matrozen volgens wettelijke minima worden betaald door hun werkgevers, de uitzendbureaus waar de Filippijnen voor werken.
