Je kan van dit nieuwe kabinet zeggen wat je wilt – nog wel – maar uit de voornemens voor de komende jaren blijkt dat het kwartje eindelijk lijkt te zijn gevallen. De infrastructuur inclusief die van de vaarwegen krijgt bijna de aandacht die ze verdient. Het zijn helaas geen rekenwonders in dit kabinet want al bij een simpele omschrijving van het vervoer in Nederland wordt vrolijk gegoocheld met de cijfertjes. Er rijden dagelijks 400.000 vrachtauto’s door Nederland en door de binnenvaart wordt dagelijks 900.000 ton vervoert.
Eerst even over de taal. In het regeerprogramma schrijf je het voltooid deelwoord ‘vervoerd’ dus met een ‘t’. Je houdt je hart vast wat er nog meer gaat veranderen.
Dat gedoe met die cijfertjes is wel een beetje een gevoelskwestie. Het maakt niet uit hoeveel binnenschepen er varen, maar wel hoeveel ze vervoeren. Het doet er natuurlijk wel toe hoeveel trucks er in en op de weg staan maar hoeveel die vervoeren zal de Nederlandse burger een worst zijn. Als die maar op tijd zijn hamburger kan eten.
Binnenvaart en vaarwegen blijven niet onvermeld in de regeringsplannen. “We moeten blijven werken (…) aan de ontwikkeling van de vaarwegen”, al haast het kabinet zich voortdurend eraan toe te voegen dat de middelen beperkt zijn en er scherpe keuzes moeten worden gemaakt. Een voorproefje van die scherpe keuzes staat aan het slot van de paragraaf over de infrastructuur in een piepklein hoofdstukje over de financiering. Er komt 2,5 miljard extra beschikbaar voor het ontsluiten van woningbouwlocaties. Iets zegt mij dat dit niet over vaarwegen gaat.
Werd er voorheen nogal eens misbruik gemaakt van het streven naar modal shift om vervolgens de markt de schuld te geven van het niet lukken van dat streven, in het regeerprogramma is die gewenste verschuiving er helemaal uit gehaald. Dat hoeft geen verlies te betekenen, het was toch niet meer dan een misleidende en vergeefse poging om net te doen alsof het vervoer van goederen maakbaar is.
Het is heel volwassen, waarschijnlijk van de ambtenaren op IenW, om niet langer over modal shift te spreken maar het te omschrijven als ‘het inzetten van de juiste modaliteit op de juiste plaats en tijd’. De ene holle frase vervangt de andere.
Tenzij die briljante zet slaagt om van de problemen met de asielzoekersopvang een heuse crisis te maken zodat het parlement niks meer te vertellen heeft. Dát is een handig foefje. Het dreigende verkeersinfarct van Nederland is toch eigenlijk ook een crisis. Hebben we die erkenning eenmaal, dan wordt vervoer maakbaar en over water gewoon verplicht gesteld. Ik zie de stapels casco’s al binnenkomen. Er is immers ruimte genoeg op de vaarweg; de binnenvaart vervoert toch wel. Met een ‘t’, zoals het hoort.
Weer zo’n sterke tekst. Gelukkig bestaat Michel nog en gebruikt hij zijn scherpe pen en geest! Dankjewel!