Stel nou: je vaart op een mooi, eigen schip en je moet opdrachten hebben om goederen te vervoeren. Anders genereer je geen inkomsten om je schip af te kunnen betalen, om gasolie te kopen of om te eten. Je kan nou eenmaal niet alles zelf doen, dus schakel je iemand in om voor jou de vervoersmarkt af te speuren naar welke lading waar wordt aangeboden. Je neemt een bevrachter in de arm of je sluit je aan bij een samenwerkingsverband (die hebben ook bevrachters) of je treft een verlader aan wie je je schip een tijdje verhuurt. Je ziet al: er zijn meerdere mogelijkheden, dus je moet onderzoeken welke werkwijze het beste bij jou past.
Stel nou: je huurt een persoon in, een man of een vrouw dat maakt niet uit, die dat voor je uitzoekt en die je na enig onderzoek precies kan uitleggen wat de voor- en nadelen zijn van de mogelijkheden die de markt jou biedt. Dat kost wel wat extra geld, maar het bespaart jou de moeite en de stress om in de soms wat chaotische markt de juiste keuze te kunnen maken.
Bovendien garandeert deze persoon jou dat deze keuze je meer geld oplevert. Vooral als hij of zij erbij betrokken blijft en bij elke nieuwe lading even meepraat over bijvoorbeeld de vrachtprijs en andere condities. Je krijgt toch het gevoel dat je in een comfortabele zetel je werk kan doen.
Hmmm, denkt de schipper die dit leest, dat zou misschien werken voor een nieuwkomer op de markt, maar ik ken mijn Pappenheimers, ik heb geen advies nodig, en zeker
geen extra tussenpersoon die ook een stukje van mijn vrachtprijs afroomt. En gelijk heeft die schipper natuurlijk. Maar eigenlijk gaat dit niet over hem.
We gaan nog een stapje verder. Stel nou: je weet niet precies wie je die opdracht kan toevertrouwen om te analyseren wat voor jou de juiste bevrachtingswijze zou kunnen zijn. Dan zijn er mensen die voor jou de juiste persoon uitzoeken, ijzersterke netwerkers die heel nauwgezet bijhouden welke adviseur de beste resultaten voor jou kan binnen hengelen.
Maar dan het werk zelf. Varen van A naar B. Stel nou dat je dat ook kan overlaten aan derden en dat je iemand voor je uit laat zoeken wie dat dan zijn. Geen keuzestress en je hoeft ook niet meer zoveel te doen. Achteroverleunend leid je je bedrijf en als er iets misgaat, dan kun je naar de adviseurs en onderaannemers wijzen. Dat kun je wel doen, maar jij blijft verantwoordelijk. En je verliest het contact met het werkelijke werk en uiteindelijk ook de expertise van dat werk. Zoals ik al zei: da’s niks voor schippers.
De overheid werkt wel zo. Zelfs het uitbesteden wordt uitbesteed. Zelf weten ze nergens meer van. Dat verklaart de verbazing als er iets misgaat. Weten zij veel.
