Op zaterdag 10 december was het open dag bij Binnenvaartmuseum Nijmegen. Jong en oud kwamen een kijkje nemen aan boord van KSCC-schip Jos Vranken.
De nieuwste aanwinst van het Binnenvaartmuseum Nijmegen valt meteen op. Het is een grote replica van de United, een containerschip dat blijkbaar over de Amazonerivier vaart. Maar laten we dit nog even bij de aanwezige museummedewerkers navragen.
Vandaag valt er meer te zien dan normaal. Want het is tenslotte een open dag. Dat vraagt om extra attracties. Een door Frits Robeerst fraai ingerichte boekenexpositie bijvoorbeeld. Met als thema kerst en scheepvaart. De mooiste geschriften van decennia zijn te zien onder de stolpen. Want ook schrijver Charles Dickens wilde bij gelegenheid wel eens op een bootje overvaren. Zelfs als het sneeuwde.
Trillen en schudden
Plots begint aan boord van het museum alles te trillen en te schudden. Alsof iemand een hulpmotor heeft aangegooid. En dat zou inderdaad wel eens zo kunnen zijn. De kwajongens zijn demonstrerend aan het werk in het ondergedeelte van het museum. Achter de bar wordt gelachen. Ze kennen de streken van de gidsen wel. Om een goed schippersverhaal kracht bij te zetten moet je een beetje lawaai maken om alles proper aan de bezoekers te kunnen vertellen.
Het zijn woorden die vandaag vlijtig aan het werk zijn. Langs tentoonstellingstafels wordt flink geroezemoesd en kennisgemaakt. Het wordt steeds drukker op de Jos Vranken. Veel aandacht is er voor de geëxposeerde scheepsmodellen. Die kunnen ieders goedkeuring wel wegdragen.
Vooral de kleinste kerels onder de aanwezigen vinden het allemaal spannend. Met grote ogen kijken ze naar het grotemensenwerk van de volwassenen die met hun modelbouwkunsten ook weer even kind mogen zijn. Dit is priegelnauwkeurige vakarbeid van de bovenste plank. Hier zijn geen trillende handjes aan het werk geweest. Hier is met nauwkeurig vorsend oog het binnenvaartleven als scheepsreplica in elkaar gezet. Ook dat is verhalen vertellen.
Steeds gezelliger
Het wordt steeds gezelliger op deze eerste, echte winterse dag in Nijmegen. Cees van Dreumel heeft inmiddels zijn schippersklavier tevoorschijn gehaald en begint de nodige stemming te maken. Kom jongens, niet te hard door de muziek heen praten. Het klettert koffielepeltjes en iedereen raakt steeds beter op de juiste toonhoogte. Vooral als na het bakkie pleur de borrel op tafel komt.
Buiten aarzelt intussen de hemel of het moet gaan sneeuwen of niet. Dus kom maar op met die neut. De meisjes achter de bar hebben het er maar druk mee iedereen te bedienen.
Maar ze zijn wel wat gewend. Ze weten wie schippers zijn. Maar vandaag is er gelukkig ook een hoop belangstelling van mensen van de wal. Vandaag ontmoeten twee werelden elkaar. En laat dat nou helemaal de bedoeling van het Binnenvaartmuseum Nijmegen zijn.
tekst: Frank Antonie van Alphen