Rens van Vliet omschrijft zijn nieuwbouw als een functioneel schip van grote klasse zonder poeha of tierelantijnen. Tijdens het gesprek met Rens ontdekken we binnen de kortste keren dat hij vergelijkbare karaktertrekken heeft. Enkele uren voor de doop en worden we zonder stress op joviale wijze door Van Vliet en zijn viervoeter ontvangen in het stuurhuis. Ondanks alle drukte staat hij er op dat we alle tijd nemen voor de koffie en voor zijn verhaal.
En o
Rens van Vliet wordt door zijn ouders gefeliciteerd.
m met het laatste te beginnen: Van Vliet heeft van huis uit geen enkele binding met de binnenvaart. Hij had niet eens familie of vrienden die voeren. Zijn vader maakte carrière in de bouw en zijn moeder deed dat in de verpleging. Rens groeide wel op in Hardinxveld-Giessendam. En wat je daar ook doet en op welke wijze je jezelf daar ook verplaatst: onderweg zie je altijd wel ergens de binnenvaart langs je neus voorbijgaan.
Waterkant
Bij Van Vliet gebeurde dat bewust; hij zocht altijd de waterkant op en kon daar uren doorbrengen. Tijdens zijn toespraak na de doop van het schip roemde een trotse vader Arie van Vliet een aantal karaktertrekken van zijn 34-jarige zoon: hij kan goed met mensen omgaan, beschikt over een riante dosis werklust en is gezegend met een gezond verstand. De werklust bleek al vroeg toen Rens tijdens zijn schooltijd een krantenwijk nam en dat later uitbouwde met de bezorging van folders. Toen zijn spierballen nog verder waren gegroeid, ging hij op zijn schoolvrije zaterdag scheepsmotoren schilderen in Papendrecht. Zijn studie leed daar niet onder; hij slaagde probleemloos voor het atheneum. Later volgde nog een studie aan de zeevaartschool in Vlissingen.
Matrozenpapieren
De zeevaart werd het uiteindelijk niet want de binnenvaart bleef Rens steeds meer trekken. Hij kwam er snel achter dat het moeilijk solliciteren is zonder matrozenpapieren. In een vakblad zag hij een advertentie voor een spoedcursus. Die bestond uit vier maanden school in Rotterdam en een stage van zes maanden. Toen die opleiding er op zat, ging hij op zijn 22e op zoek naar een geschikte baan.
Hij kwam op de Gwendolyna, die Rens beschrijft als “een stookoliebak”, die reizen maakte naar Basel en Karlsruhe. Hij had het er zo naar zijn zin dat hij er vier jaar op heeft gevaren. Ondertussen behaalde hij alle benodigde patenten die hij nodig had om in een volgende betrekking hoger op te komen. Daarna volgde een periode van vier jaar binnenvaart bij Chemgas. Daar knoopte Rens nog drie jaar aan vast, maar dan wel voor de kustvaart.
Redensa
Toen was het mooi geweest en kocht hij de Gouwestroom, een motortankschip van 905 ton dat uit de vloot van Van der Sluijs kwam. Het schip werd omgedoopt in Redensa en Van Vliet heeft er met veel plezier en zonder problemen drie jaar mee gevaren. Hij zorgde voor de bevoorrading van de depots van Van der Sluijs Tankvaart.
De contacten en de dienstverlening met het huidige Interstream Barging verliepen optimaal en dat heeft uiteindelijk geleid tot afspraken over de dienstverlening op lange termijn. Rens van Vliet besloot voor zichzelf daaraan wel de voorwaarde te verbinden dat hij zou gaan uitzien naar een nieuwbouwschip. Via Rensen Shipbuilding werd hem een casco aangeboden dat reeds in aanbouw was in Wroclaw (Polen). Hij is met Chris Hovestadt op bezoek gegaan bij de werf en dat resulteerde enkele dagen later in een opdracht voor een turnkey-order aan Rensen Shipbuilding.
De door Verveer gemaakte lessenaar.
100 ton meer
Het onder survey van Lloyds gebouwde casco is eind vorig jaar aangekomen op de IJsselwerf van Govert Smits in Capelle aan den IJssel. Het casco komt uit het succesvolle Moneymaker-programma van Rensen. Het schip biedt plaats aan acht tanks en heeft de specifieke eigenschap dat het bij een laagwaterstand ruim 100 ton meer kan vervoeren dan andere schepen in dezelfde klasse.
De maten zijn 110 x 11,45 meter en het schip is goed voor 2581 ton. Het heeft in het voorschip een zeer royale machineruimte, waar een Caterpillar C18 van 550 pk staat opgesteld, alsmede de Verhaar Omega-boegschroefinstallatie. De hoofdmachinekamer geeft onderdak aan de Caterpillar C3512 van 1521 pk bij 1800 omwentelingen. Aan dek bevinden zich een enkel leidingsysteem en pompen van Marflex. De laad- en loscapaciteit per pomp ligt tussen de 100 en 150 m3 per uur. Verveer uit Zwijndrecht verzorgde de complete betimmering; het stuurhuis komt van Kampers.
‘Rens, zoon van Arie’
Tijdens de goed bezochte open dag langs de kade bij Restaurant Captains in Zwijndrecht vond de doopplechtigheid plaats. De naam Rezovar herbergt op cryptische wijze ‘Rens, zoon van Arie’. Naast de serieuze woorden van Rens’ moeder Willy van Vliet sprak zijn 9-jarige zoon David van Vliet een wat luchtiger wens uit: hij hoopte vooral dat het schip van zijn vader zou blijven drijven. Zijn zus Jamie-Lee kon er wel om lachen.
De fles champagne ging zonder begeleidende kooiconstructie op warme wijze met een vrolijk rood-wit-blauw lint in ëën maal stuk tegen de pas geschilderde scheepshuid. Vanaf het zonnige terras van Captains hebben de gasten nog urenlang genoten van de hapjes en drankjes en het mooie uitzicht op Dordrecht.
Caterpillar domineert in de machinekamers.
