Binnenkort mogen we weer naar de stembus. Dan mogen we kiezen wie we onze stem gunnen. Beloftes zullen worden gedaan. Maar worden de beloftes nagekomen? Wat hebben de partijen de afgelopen jaren gedaan? Nieuwe ronde nieuwe kansen. Een kans voor de binnenvaart op een binnenvaartvriendelijker beleid.
Keuzes maken valt kennelijk niet mee. Over het algemeen zijn de keuzes behoudend en tonen weinig lef om gebaande paden te doorbreken. Zo blijven we maar horen dat “de markt zijn werk moet doen” hoe duidelijk ook is dat dat niet werkt. Men blijft volhouden dat bodemtarieven niet mogen van Europa hoewel er in Frankrijk en België een verbod is op vervoer onder kostprijs.
En men blijft doen alsof de CCR onaantastbaar is en er niets aan onzinnige regels te doen is hoewel er toch nogal wat Nederlanders op belangrijke posten zitten bij de CCR.
Maar we merken ook dat zodra men een andere keuze zou kùnnen maken men dat niet doet. Men kiest wederom voor dezelfde Rijnvaartcommissaris terwijl de afgelopen jaren toch wel hebben uitgewezen wat dat oplevert.
In wezen maakt het ministerie de keus om NIET te kiezen. Men wil van alle bonden een gezamenlijke voordracht van de Rijnvaartcommissaris, lekker makkelijk natuurlijk. Dan kun je daarna zeggen “eigen schuld dikke bult”. Toen de ASV, heel brutaal, met een tweede naam kwam werd Bouke Veltman het niet omdat men zich conformeert aan “de meeste stemmen”, alsof het ministerie dan geen verantwoordelijkheid draagt voor de door hen benoemde Rijnvaartcommissaris!
Maar er worden ook andere keuzes gemaakt. In België kiest men ervoor de aloude bond ONS RECHT nieuw leven in te blazen en hoe! Men is actief met het verspreiden van denkbeelden die naadloos aansluiten op de denkbeelden van de ASV. Bodemtarieven, markttransparantie, uitroepen van de crisis, CCR regels aanpakken, een bond die keuzes durft te maken. En dat voor een bond met leden van vooral grotere schepen! Men schrijft brieven naar Europa en heeft intussen al aardig wat actieve leden. Dat geeft hoop.
Ook individuen maken keuzes. Zo is een van de actiefste denktankleden van de ASV kapitein op een koppelverband. Wat heeft zo iemand bij de ASV te zoeken zou je zeggen. Dat is nog eens “over je eigen horizon heen kunnen kijken”. Zo’n actieve denktanker is ondertussen wel een goede impuls voor de ASV die daarmee ook een wat breder zicht krijgt op de binnenvaartwereld. Want over keuzes gesproken: hoeveel keus heeft de eigenaar van een groot schip nu eigenlijk nog? Zelfs stoppen met varen is geen optie meer, de bank bepaalt. Men zakt dieper en dieper weg in een uitzichtloze situatie, al is het uitzicht vanuit de stuurhut nog zo mooi. En hoeveel keus had hij eigenlijk bij de keus van de aanschaf van een schip?
Samenwerking
En zo zien we dat we ook langzamerhand de problemen van schippers van de grotere schepen ervaren. Een goede samenwerking tussen “groot”en “klein” lijkt tot stand te kunnen komen, en dat is pure winst. Een kwestie van durven kiezen, ook voor de belangen van een ander.
Economie is de wetenschap die zich bezig houdt met het gedrag van de mens bij het maken van keuzes. Keuzes waarbij men geleid wordt door het feit dat er altijd een zekere schaarste is. Die schaarste kennen wij, schaarste in aanbod van werk. Dat drijft mensen soms tot het maken van vreemde keuzes, desnoods varen onder kostprijs. Of hebben we eigenlijk helemaal geen keus? Is die markt eigenlijk helemaal niet zo vrij?
Schaarste is ondertussen ook ontstaan bij de kleine schepen, al lang geleden voorspeld door ons, maar men heeft niet voor die (kleine) binnenvaart willen of durven kiezen. De crisis woekert voort al zegt men keer op keer dat er licht aan het eind van de tunnel te zien is. Dat de binnenvaart een gouden toekomst tegemoet gaat en vooral de prijzen niet moet verhogen. Dat soort uitspraken is ook een keuze. De keuze om moedwillig een vervoerstak te laten creperen. De keuze om niet de verantwoordelijkheid te nemen voor alle gevolgen van dien.
De ASV maakt ook keuzes. Voelden we ons eerder gedwongen vooral te wijzen op wat andere bonden lieten liggen. Nu gaan we uit van onze eigen kracht. Daarom heeft de ASV een pamflet gemaakt waarin we de politici wijzen op hun verantwoordelijkheid, oorzaak en gevolg van het verdwijnen van de kleine binnenvaart. Niet omdat de kleine binnenvaart belangrijker zou zijn dan de grote, maar simpelweg omdat de diversiteit van de vloot van essentieel belang is voor de hele binnenvaart. En…omdat het velen koud laat dat de binnenvaart in een crisis zit maar dat het anders wordt als men zelf geen keus meer heeft uit diverse vervoersmodaliteiten, en aangewezen is op vervoer over de weg.
En wat dat pamflet betreft daar ben ik ontzettend trots op! Mooi, overzichtelijk en duidelijk. We hebben er al vele complimenten over gehad. Dat is ook een keuze. Niet meer richten op wat anderen niet doen, maar met voorstellen komen over hoe wij het WEL willen. Het heeft wat bloed zweet en tranen gekost maar het ligt er dan toch maar, glanzend op A3 formaat.
Debat
Nu is de vraag met dit alles: wat zijn de keuzes die de politiek daarin maakt? 15 augustus is er een debat over de binnenvaart. Daar zullen politici wederom vertellen hoe goed ze het met ons voor hebben. Maar er zal toch ook vooral weer naar de schipper gewezen worden. Aan ons de taak om daar te zijn en de juiste vragen te stellen. Zodat duidelijk wordt wat de schipper van de partijen kan verwachten.
Schippers moeten hun eigen keuzes maken, maar die mogelijkheid is vaak zeer beperkt. Wat je wel zelf kunt beslissen: doe je mee of blijf je langs de kantlijn staan? Voor welke sociaaleconomische organisatie kies je, of laat je de keuzes aan anderen over? Niet kiezen is ook kiezen.
En als je kiest om ergens voor te gaan, hoe dan? Word je donateur, lid, actief in de denktank of misschien wil je zelfs deel uitmaken van het bestuur?
En…. voor wie mag straks in dat stemhokje het rode potlood zijn werk doen?
Veel succes met het maken van al die keuzes.
Sunniva Fluitsma
15 september bent u van harte welkom bij de openbare ASV vergadering, vanaf 14.00 uur in de Harmonie te Rotterdam.
