- Advertentie -
- Advertentie -

Energie

- Advertentie -

Delen

2-wekelijkse column, geschreven door Michel Gonlag.

Eerst moesten de motoren van schepen vooral zuiniger worden, minder brandstof verkwisten. Daarbij werd de lat steeds hoger gelegd, want het was immers niet langer maatschappelijk verantwoord om enge stoffen uit de uitlaat te laten ontsnappen. De instelling die dat de scheepvaart oplegde, leende zelfs trots haar naam aan de emissie-eis. Maar CCR2 werd niet opgevolgd door CCR3, maar door een EU-richtlijn en inmiddels is iedereen vertrouwd met de Stage V-emissie-eis.

Niet iedereen, als ik het ergens lees, denk ik eerst dat er een stagiaire aan het woord komt voor ik besef dat ‘stage’ Engels is voor ‘stadium’ of ‘fase’ (ook voor ‘podium’ maar dat wordt hier niet bedoeld). Het is maar een fase. Een volgende fase is de eis van nul-emissie en dan kun je alleen nog elektrisch varen. Dat kan door als energiebron een batterij in je schip te zetten. Dat heeft zo een paar nadeeltjes, zoals het laden ervan  – wat nou eenmaal tijd en heel veel energie kost.

Elektrisch varen kan ook met behulp van een brandstofcel die brandstof omzet in elektrische energie. Die brandstof kan dan waterstof zijn of methanol (brand­alcohol voor de Belgische lezers). Beide stoffen verzoorzaken geen emissies en kunnen worden opgeslagen (methanol een stuk gemakkelijker dan waterstof) zoals ouderwetse, fossiele brandstof. Waterstof en methanol kosten energie om te maken, dus net als bij batterijen verschuift het probleem van die enge stoffen. Eerst was het de vervoerder die emissies veroorzaakte, nu is het de producent van waterstof of methanol.

Dus die hele emissie-eis is alleen voor de bühne (in het Engels: ‘stage’)? Als je niet beter wist, zou je toch gaan denken aan een complot. Boze mannetjes bedenken gekke regeltjes die de scheepvaart heel veel geld kosten. Waarschijnlijk zitten de motorenfabrikanten daarachter, die een gemene zaak maken met politici en vooral de energieproducenten. De gewone man met de pet in de straat of achter het roer betaalt het gelag.

Voor velen zal het een teleurstelling zijn, maar zo zit het niet in elkaar. Door het probleem van vervuiling weg te halen bij de eindgebruiker, wordt het oplosbaar, al is het nog niet opgelost. We zijn natuurlijk veel te ongeduldig voor complexe, geleidelijke ontwikkelingen. Een complot is lekker simpel. Maar je kunt ook zelf een oplossing bedenken. De scheepvaart zou zich ongekend populair maken door niet af te wachten en de productie van de energie naar zich toe te trekken, door zon- en windenergie aan boord te vangen. Te denken valt aan hypersterke zonnepanelen of wat dacht je van windenergie aan boord? Overweeg eens een heel groot doek te spannen boven het ruim om wind te vangen.

Michel Gonlag
- Advertentie -

Meer

Laat een reactie achter

Vul uw opmerking in!
Vul je naam in

- Advertentie -
- Advertentie -

- Advertentie -
- Advertentie -