Als de wereldeconomie een beetje aantrekt, verbetert zoetjesaan de situatie in de binnenvaart. Vervolgens wordt het een race tussen prijzen van schepen en de verbetering van de bedrijfsresultaten. Wint die laatste, dan zien banken af van faillissementen (omdat daar niks mee te verdienen valt) en wordt de betalingsachterstand voor een symbolisch deeltje kwijtgescholden, omdat buigen gewoon prettiger is dan barsten. Stijgen de prijzen van schepen sneller – eerder een gevolg dan een oorzaak van een beter bedrijfsresultaat – dan gaan veel binnenvaartondernemingen voor de bijl.
Een voorspelling? Eerder een beschrijving van het marktmechanisme. Het draait sowieso om geld, en niet alleen bij banken. Een resultaat in Kopenhagen wordt uitgedrukt in beschikbare miljarden euro’s voor de bestrijding van kooldioxide-uitstoot. In de hoofdstad van Denemarken buigen enkele tienduizenden mensjes zich over het klimaat. Valt de neerslag een beetje verkeerd, dan kost dat de wereldbevolking veel meer dan die paar honderd miljard euro, die ze nu (nog) niet over hebben voor het afwenden van dat gevaar.
Het is bitter voor al die buigende mannetjes en vrouwtjes dat ze geen barst begrijpen van wat er werkelijk aan de hand is. Ze hebben niets geleerd van wat de wereldwijde economische crisis de afgelopen twee jaar heeft gedemonstreerd. Namelijk de kwetsbaarheid van onze ‘cultuur’, onze zekerheden en onze samenleving. Of het klimaat nou uit z’n evenwicht raakt door de menselijke spilzucht, door kwaadaardige zonnevlekken of dat volkomen toevallig gletsjers en de toendravlaktes verdampen, we zullen ermee moeten dealen.
Ben ik pessimistisch? Natuurlijk niet. Voor het eerst in de geschiedenis mobiliseren zo veel landen tegelijk vanwege één gezamenlijke vijand. Samen één vijand is een beproefd concept voor eendracht, hoewel het ingewikkelder is geworden. Vroeger kon je een land dat je niet zinde, aanvallen. Terroristen zijn lastiger. Die kunnen overal zitten. Onder Bush vielen ‘we’ dan maar landen binnen waar er misschien wat meer dan gemiddeld zaten. Ik denk niet dat Obama een land binnenvalt omdat de CO2-emissie er de spuigaten uitloopt. Het is toch voordeliger om zelf maar van de wind te gaan leven.
Lekker helder: alles draait uiteindelijk om geld. Voor het eerst is vrede goedkoper dan oorlog voeren. Met deze blijde boodschap zie ik u graag terug in het volgende decennium.
Buigen of barsten [Steken onder water]
Delen
Meer