Rob & Sabine Schreurs gaan met hun nieuwe mts Illusion varen in de kerosinebevoorrading van Schiphol, zoals zij dat ook al deden met de gelijknamige voorganger van de gloednieuwe tanker. De nieuwbouw kwam er vanwege dubbelwandigheids eisen van leverancier Shell.
Eigenlijk had het van echtpaar Schreurs niet zo nodig gehoeven, die nieuwbouw. Hun schip voldeed nog prima en nieuwbouw geeft toch altijd nogal wat gedoe, kost veel tijd en energie. Toen bleek dat de ‘oude’ Illusion met ingang van dit jaar niet meer zou voldoen aan de eisen van Shell, moest er wat gebeuren.
Vluchtweg
Dubbelwandig maken van het bestaande schip was een eerste optie. In verband met de minimaal rendabele tonnage zou het schip daarbij verlengd moeten worden tot minimaal 125 meter. Daar stak een ander probleem de kop op. Want bij belading in Rotterdam moet het schip voldoen aan vluchtwegvereisten. Aangezien alles op die locatie nog is ingericht op schepen van maximaal 110 meter, was 125 meter geen optie. Daarmee werd het behoud van de vorige Illusion voor de in het Duitse Elsfleth woonachtige Nederlanders een illusie.
Een tweede mogelijkheid was aankoop van een bestaande dubbelwandige tanker. Gezien het vereiste formaat van maximaal 110 meter lang en toch een laadvermogen van een kleine vierduizend ton, was qua aanbod van schepen de spoeling nogal dun. Er was nog wel een tanker in beeld, die voldeed aan de vereisten, maar toen die deal niet doorging, zat er voor Schreurs niks anders op dan nieuw te gaan bouwen om aan de eisen van Shell te voldoen.
Groningen Shipyard
Al geruime tijd en naar tevredenheid verzorgt Ludwig Harms Finanzdienstleistungen eK uit Elsfleth de administratie voor Schreurs’ scheepvaartonderneming. Toen laatstgenoemde de knoop over nieuwbouw doorhakte, moest hij op zoek naar een werf. Harms was al verschillende malen in uiteenlopende hoedanigheid betrokken bij nieuwbouwprojecten op Groningen Shipyard en tipte Schreurs.
"Wij wonen in Duitsland en varen onder Duitse vlag. Daarvan hadden wij nu voordeel, want financieringen regelen gaat in Duitsland momenteel toch aardig wat gemakkelijker dan in Nederland’’, vertelt Schreurs. Groningen Shipyard heeft een sterke Duitse connectie, al was het maar via de werfeigenaren Daniël Gausch en Christian Hochbein. ”Het is ons goed bevallen’’, blikt Schreurs terug. ,,Ze zijn hier flexibel ingesteld en doen niet zo snel moeilijk.’’ De ‘oude’ Illusion bleef achter bij de werf in Waterhuizen. Daar wordt er een dubbelwandig schip van gemaakt.
Schreurs ging met de Groninger werf in zee voor zowel de cascobouw als de afbouw. Voor de Groninger scheepsbouwers was dit even wennen. Want waar Groningen Shipyard meestal standaardmodellen uit het eigen gamma bouwt, moest het nu gaan om een afwijkend formaat. In verband met de vereiste tonnage en de maximale lengte kreeg het een lengte van 110 meter en een breedte van 13,50 meter, om ook qua breedte te kunnen lossen aan beide steigers bij Schiphol. Het ontwerp werd gemaakt door Ankerbeer Engineering & Design uit Kolham.
De technische proefvaart op dinsdag 26 juli was de lakmoesproef voor het eerste exemplaar van het nieuwe ontwerp. Dat is toch altijd weer spannend. Het werd geen desillusie, zo vertelt Schreurs: “Het is een fijn vaarschip. Het ligt mooi stabiel en is makkelijk te manoeuvreren. Ook binnen is het mooi stil. Metingen wezen een geluidsniveau van 56 decibel in de woning uit, uitzonderlijk stil voor een dergelijk schip.’’
Buitengaats
De Illusion is in het bezit van het zone-2-certificaat, waarmee het zeer beperkt buitengaats mag varen, tot een paar kilometer, bijvoorbeeld over de Eems richting Hamburg. Het schip voldoet ook aan de eisen van zone-1-certificering voor beperkt buitengaats, maar aangezien er daarvoor nog geen aanleiding bestaat, heeft Schreurs vooralsnog afgezien van deze aanvraag.
De Illusion wordt aangedreven door een 1800 pk sterke ABC-hoofdkrachtbron. De hulpset bestaat uit twee John Deeres van 64 en 98 kW. De koppeling is van Reintjes Benelux en de boegschroef van Verhaar. Wessels uit Haren (Ems) was als onderaannemer verantwoordelijk voor de woningbetimmering en leverde het stuurhuis. Radio Holland leverde de nautische apparatuur, waarbij Schreurs koos voor een beproefd concept, deels digitaal en deels analoog. Ook voor de elektronica en de machinekamerbetimmering waren vaste relaties van Groningen Shipyard verantwoordelijk, te weten respectievelijk Katlek & Brödlin uit Duisburg en Maritiem Cluster Friesland (MCF) uit Wartena. De autokraan is van Misti en Deymann Rohrbau uit Haren (Ems) verzorgde het leidingwerk. De familie Schreurs blijft ook met het nieuwe schip op contract varen voor GEFO.
Illusie
De Illusion draagt – voor zover Rob en Sabine weten – een unieke naam in de Nederlandse binnenvaart. Deze herkenbaarheid wilden zij toen ze voor deze naam kozen. Over de betekenis van de naam zegt Schreurs: ,,Wij willen snel laden, snel lossen. Zo snel als we komen, willen we ook weer zijn vertrokken. Zodat het een illusie lijkt dat we er ooit zijn geweest.’’ De keuze voor kort werk, vrijwel uitsluitend in de ARA-regio, is een bewuste: ,,Wij hoeven niet zo nodig lange reizen te maken, dit is wat wij graag doen.’’
(Jan Johan ten Have)
