Droomschip Ro-Ver is helemaal naar wens

Mts Ro-Ver, 110 meter lang en 11,40 meter breed, is het zesde schip voor Jan Jansen. Zoals zijn vrouw Renate Jansen zegt: elke zes à zeven jaar begint het te kriebelen. Het is het tweede nieuwbouwschip voor de familie. Dit keer hielden ze de regie zelf in handen en dat is goed bevallen.

“De hand van de meester regisseerde zelf de complete bouw en planning”, vertelt Renate Jansen. “Jan vaart nu 36 jaar en hij heeft al zijn kennis die hij heeft opgebouwd, in het schip verwerkt.” Jan Jansen kent inmiddels elk hoekje en gaatje van het nieuwe schip.

Puntjes op de i

Elk weekend zuigen ze het vlak van de machinekamers uit, samen met hun team, en zetten ze het in de verf. Slijpsel dat blijft liggen, zorgt voor roest en dat mag niet. Jan Jansen wuift alle lof van zijn vrouw snel door naar de leveranciers: “Zij hebben met meer dan honderd procent inzet aan het schip gewerkt en meegedacht. De jongens van Markerink bijvoorbeeld, Qrien Wieggers (projectleider), die zeer betrokken was, zelfs in zijn vrije tijd.”

De waardering geldt voor het hele team van Markerink, dat voor hen in Tolkamer werkzaam was. Ze kozen niet altijd voor de makkelijkste weg. “Maar wel de beste”, voegen Jan en Renate toe.

Een van hun ervaren mensen, die betrokken was bij de bouw van de vorige Ro-Ver, Toon van Silfout, is tijdens de bouw van het casco zelfs mee geweest naar Roemenië, om de puntjes voor de machinekamer op de i te zetten.

Er zit opvallend veel, glimmend, roestvaststaal op het schip. Dit maakt het een sierlijk, mooi schip. Van Welie Roestvast Staal dacht in elk accent mee, zoals ook Blommaert. Het schip moest zich onderscheiden. Zelfs de relingen op het achterschip zijn met roestvaststaal afgewerkt. Acht maanden voorbereiding had Jan Jansen nodig voor het regelen en het leggen van contact met leveranciers. “Dat kan je met een baan niet verdienen… Wat je uitspaart door het zelf te doen.”

Een droom verwezenlijkt

Acht maanden thuis, voorbereiden, inkopen, ontwerpen en samen met de leveranciers systemen uitdenken. Jan Jansen had het ervoor over, al had hij volgens zijn vrouw moeite met het niet varen. Stapje voor stapje nam het schip zijn uiteindelijke vorm aan.

Dag en nacht ermee bezig, ze kregen het advies een weekje met vakantie te gaan, maar dat deden ze niet. “We zouden er alleen maar ongelukkig van worden. Als we in het weekend alleen op het schip waren, genoten we.”

In de weekenden kwamen zij tot rust aan boord: gezellig samen schoonmaken en schilderen met hun eigen vertrouwde bemanning, die al jaren deel uitmaken van de Ro-Ver.

Jan vond een goed klankbord bij Marcel Zanen van Zanen Shipbuilding en bij
Oechies Elektrotechniek, evenals bij Wessels Scheepsbetimmering. Renate Jansen voegt nog snel een naam toe die voor de sfeer heeft gezorgd aan boord (en vergeet daarbij haar eigen inbreng): “MT Sfeeridee, dat de inrichting voor de woningen heeft geleverd.”

Samen met de bemanning en al de betrokken bedrijven hebben ze hun droom verwezenlijkt. De lijst met namen die speciaal zijn voor de realisatie houdt niet op. “Mochten we ooit nog eens bouwen, gaan we voor de derde keer zonder twijfel weer met al deze bedrijven en mensen in zee.”

Die derde keer nieuwbouw komt er vast… Over vijf jaar kriebelt het weer.

Gebouwd met liefde

Ro-Ver is een niet alledaagse naam. Hij draagt de liefde uit voor de dochters Robin en Vera. De eerste nieuwbouw, van 2010, had dezelfde naam. De kinderen, thuis­wonend, leven volledig mee met vader en moeder die alleen maar op het schip zijn.

Ook de namen van de voorlopers dreunden ze zo op. Met de Brigitte is Jan begonnen, daarna de Comprende, de Diny en later de Vera, waar ze samen mee voeren. Uiteindelijk volgde in 2010 het eerste nieuwbouwschip en nu het tweede.

“Het geeft veel genoegen en plezier om alles zelf te regelen en ontwikkelen”, vertelt Jan Jansen. “Alle nadelen die ik de laatste 35 jaar in de tankvaart gezien heb, zijn op dit schip niet terug te vinden.”

“Belangrijk is een ruime stuurhut, je leeft daar de helft van je leven in”, vertelt hij. “Gezellig met de bemanning eten moet mogelijk zijn. Daarnaast is er een ruime woning op het achterschip.” De bemanning heeft ook een gezellige leefruimte nodig en ook daarvoor heeft MT Sfeeridee zich over de inrichting ontfermd; met het gewenste resultaat.

De rompvorm was een wens van Jan: mooi, snel en gestroomlijnd. Het schip is economisch en qua verbruik goed. Dat scheelt in brandstof. Daarnaast kan er circa 80 ton lading meer meegenomen worden dan met de vorige Ro-Ver. Bij 2,80 meter diepgang kan er 2.190 ton mee.

Omdat het schip veel op de kanalen vaart, mocht de maximale diepgang niet groter zijn. “Laag water komt steeds vaker voor; dus het is plezierig om dan met een geringere diepgang meer mee te kunnen nemen.” Daarnaast is de kruiphoogte maar 4,50
meter. Al met al een droomschip.

Jan en Renate steunen al jaren een stichting die thuiszorg mogelijk maakt in het Gambiaanse dorp Latryia. Op hun verzoek ontvingen ze bij de doop donaties voor het project Home Based Care in plaats van cadeaus.

tekst en foto’s: Evert Bruinekool