“Beschrijven dat we hier waren. Zo kranig mogelijk. Meer kan een schrijver niet doen. En dan maar hopen dat mensen het op zullen merken. Dat kan met een boek, maar ook in beeld. In een museum.” Dat zegt Frank Antonie van Alphen. Op donderdag 15 september zijn in het Binnenvaartmuseum Nijmegen vier grote tekst- en beeldpanelen onthuld over zijn familie en hun schip de Frankie-A.
“Gelukkig had ik de foto’s nog, van ma, van mijn oma”, vertelt de auteur, die ook voor Binnenvaartkrant schrijft. “Moeder Jaqueline, maar ook haar Vlaamse moeder Henriëtte, maakten heel wat plaatjes van het schippersleven. Totdat ik me op een gegeven moment afvroeg: waar deden ze dat van?!”
“Vooral oma Jetje en haar man Anton waren als schippers aanvankelijk straatarm. Koffiepunten! Daarvan kochten ze het fototoestel! Waar ze de rolletjes van ontwikkelden, weet ik nog steeds niet.”
Jos Vranken
Voortaan zijn die beelden te zien. Op de oude raderstoomboot de Jos Vranken in de Waalhaven, het schip waarop ook het Katholiek Sociaal Cultureel Centrum is gehuisvest.
De beelden zijn opgenomen in de collectie van het daar eveneens ondergebrachte Binnenvaartmuseum Nijmegen. Op de dag van de aftrap van het nieuwe activiteitenjaar van het KSCC zijn vier grote tekst- en beeldpanelen onthuld (en gezegend) door aalmoezenier Bernhard van Welzenes.
De familiepanelen zijn ontworpen door Jan-Wieger van den Berg van ’t Besiendershuys, en persoonlijk door Frank Antonie van Alphen voorzien van begeleidende teksten.
Dortmunder Frankie-A
Ze vertellen de geschiedenis van de Frankie-A. Van de bouw van een Dortmunder in Delfzijl tijdens de Koude Oorlog, de tewaterlating in 1961, tot de verkoop in 1975, net vóór de grote schippersstaking van augustus dat jaar.
Frank Antonie: “Jan-Wieger heeft er mooi werk van gemaakt. Hij is ook de boekverzorger en vormgever van mijn twee rock-n-roll-bundels. De derde staat nu op stapel, onder de werktitel Roerdroomdonderland. Laat die nou geheel toevallig ook verhalend beschrijven wat op de vier tekst- en beeldplaten in gecomprimeerde vorm staat samengevat.”
Binnenvaartmuseum
Het schippersbestaan en de muziek vallen voor hem op een mooie manier samen: “Moeder Jaqueline was fervent liefhebber van de in de jaren 60 opkomende popmuziek. Zij wilde de roef van het schip nogal eens opluisteren met die wilde, nieuwe klanken. Schallend uit de bijna vijftien jaar lang batterijen verslindende Nordmende. Ik heb die radio nog steeds op de kast staan.”
Het is een petite histoire, zoals de Fransen het zo mooi noemen. ‘Voorouderbeelden’, zegt Frank Antoine er zelf over. Ze zijn vanaf nu op de Jos Vranken in het Binnenvaartmuseum te zien. Samen met de geschiedenis van andere schippersfamilies. “Een kleine historie is een beetje voor altijd.”
