Op de dag dat in Noordlaren de eerste marathon van het schaatsseizoen op natuurijs wordt verreden kun je in Lobith aan boord van het nieuwbouw mts Ro-Ver eveneens goed glijden – zelfs zonder schaatsen. Barre tijden voor de medewerkers van Markerink en de leveranciers die onverstoord hun werk doen aan dek. Precies op het moment dat we met Jan Jansen in gesprek willen, arriveert een werkschip van de werf bij het achterschip met een gloednieuw anker waarop het juiste E-nummer van de Ro-Ver is aangebracht. Jan heeft even geen tijd: zijn komst naar het achterschip is dringend gewenst.
Dat geeft ons de ruimte voor een bezoek aan het kantoor van Markerink waar we aan het bureau van Rob Branderhorst wat koffie en technische details van het schip tot ons nemen. Rob vertelt dat het casco voor dit dubbelwandige type C-tankschip is geleverd door Rensen-Driessen Shipbuilding, die het in Polen onder survey van Lloyds hebben laten bouwen. Caterpillar is prominent aan boord: een hoofdmotor van het type C3512 (1836 pk bij 1600 toeren), een C18 (608 pk/447 kVA) en twee generatorsets C 4.4 (elk goed voor 107 kVA).
Robin en Vera
Omdat we vanaf de bovenverdieping van het kantoor zien dat het anker op de juiste wijze is verankerd aan de schakels nemen we meteen een sprint om Jan Jansen te gaan interviewen. Dat komt hem nu goed uit. Hij verontschuldigt zich dat hij steeds wordt weggeroepen; dat snappen wij. Morgen is de proefvaart en over twee dagen de open dag.
We zitten in de woning die samen met de keuken alleen nog maar is ingericht met een schitterende, lange, melkwitte tafel. Aan weerszijden onder het tafelblad zitten drie laden in de vorm van gevlochten rieten mandjes. (voor de dames: Riviera Maison) De woning lijkt nu meer op een balzaal dan het hoofdverblijf van Jan tijdens zijn 14/14-rooster. Gelet op de smaakvolle keus van de tafel en de keukenbetimmering zal de binnenhuisarchitectuur van Jans echtgenote Renate Jansen-Goris garant staan voor veel warmte en gezelligheid. Hun dochters Robin en Vera vormden de inspiratie voor de naam op de boeg.
Alberdina
Jan Jansen heeft via zijn familie geen enkele relatie met de binnenvaart. Toen hij van de middelbare school kwam, is hij via een kennis enthousiast gemaakt voor de binnenvaart. Hij stapte met zijn 17 jaar als matroos voor het eerst aan boord als werknemer van de Belgische rederij Fongers. Later kreeg hij een andere werkgever, met andere schepen, waaronder het mts Alberdina. Die naam moet u even onthouden.
Jan haalde alle patenten en toen hij op zijn 21e volgens de Kamer van Koophandel ‘handelsbekwaam’ was, liet hij zich als zelfstandig ondernemer inschrijven. Een andere inschrijving vond plaats bij de notaris. Daaruit bleek dat Jansen Tankvaart B.V. haar eerste schip had gekocht: het mts Brigitte van 1200 ton. Al na twee jaar kon Jan nog een keer naar de notaris; hij was toen eigenaar geworden van mts Comprende van 2100 ton. Geen verkeerde keus; de familie heeft er zes jaar naar tevredenheid mee gevaren. Dat deden ze daarna eveneens vier jaar met mts Diny.
En dan zijn we aanbeland in 2001, waarin Jansen de kans krijgt mts Alberdina te kopen. Het schip waarop hij vier jaar van matroos tot stuurman had gevaren. “Het leek wel een jongensdroom die uitkwam”, zegt Jan. Hij verkocht het schip in 2007. “Als ik het nu zie varen kijk ik nog steeds zolang als kan over mijn schouders tot het schip uit beeld is.”
Laag schip
Jansen is gezellig in de omgang maar voor het zakelijk deel gaat hij nooit over één nacht ijs. Hij nam alle tijd om over nieuwbouw na te denken en combineerde dat met zijn functie als kapitein op mts Theodorus Johan. Vorige zomer maakte Jansen de eerste gang naar het kantoor van Rensen-Driessen Shipbuilding aan de Scheepmakerij in Zwijndrecht. Jan wist niet alleen precies hoe zijn schip er moest uitzien, hij wist ook vooral wat hij níét wilde.
Het moest een laag schip worden met een goede verhouding tussen kruiplijn en tonnenmaat. Wij verdenken Jansen er van dat hij op kantoor bij Ubbo Rommerts toch met een behoorlijk schuin oog naar plaatjes van een type Moneymaker heeft gekeken. Maar de Ro-Ver telt slechts negen tanks en dat is toch wel een strategische keuze als je naar een niet-alledaagse bestemming moet waar je plezier aan je kruiplijn kunt beleven. De maatvoering van het schip is 110 x 11,45 x 3,30 meter bij een holte van 5,08 meter. De tonnenmaat van Jansens eerste nieuwbouw bedraagt 2750 en de gezamenlijke tankcapaciteit is 3370 m3.
(foto’s De Binnenvaartkrant)
Alle ervaring van ‘zijn’ tankvaart heeft Jansen in woord en beeld overgebracht aan ing. Ubbo Rommerts van Rensen-Driessen. Ubbo heeft die wensen na een paar weken in conceptvorm aan Jan gepresenteerd. Na goedkeuring is het concept omgezet in een tekening die in Polen is vertaald in een volledig naar wens opgeleverd casco. Het casco is enkele maanden terug buitenom naar Nederland verscheept. Nuchter als hij is, zag Jan thuis achter zijn computerscherm via de webcam zijn casco Hoek van Holland binnenkomen.
Bij Markerink hebben ze er het schip van gemaakt dat Jansen voor ogen had. Compleet naar wens met alles wat hij er graag op had.
Hoewel Jansen nooit ‘nooit’ zegt, denkt hij op dit moment nog eventjes niet al te ver in de toekomst, dat is logisch. “Maar…als ik ooit nog eens nieuw ga bouwen, doe ik dat met dezelfde ontwerpers en op dezelfde werf.” Jan zegt dat hij met de mensen van de werf een gouden tijd heeft gehad. “Gedurende de maanden dat we met ze hebben gewerkt is er geen verkeerd woord gevallen.” Met het noemen van de naam van Qurinus Wieggers van Markerink wil hij iedereen van de werf bedanken voor de prettige samenwerking. Wij zijn ervan overtuigd dat hij het meent.
(Hans Heiligers)
