Fijn dat de Verenigde Naties het voor elkaar hebben dat (delen van) de oceanen als reservaten beschermd kunnen worden vanaf 2030. Dus dat komt wel goed. Als Unesco nou de dampkring tot werelderfgoed benoemt, zijn alle problemen de wereld uit. Inademen mag nog wel, maar voor uitademen moet je een vergunning hebben.
Er zal nog wel heel wat water door de oceanen stromen voor we die echt schoon kunnen verklaren. Schadelijk voor de plas water die tweederde van onze planeet bedekt, zijn nogal wat menselijke activiteiten die niet van de ene op de andere dag stoppen. De grootste bedreigingen voor de oceanen zijn namelijk klimaatverandering, zeemijnbouw, plastic afval en twee hobby’s met vrij veel impact, namelijk scheepvaart en visserij.
Die laatste is wel erg actief met de oceanen iets aandoen door overbevissing (meer vis eruit halen dan erbij komt) en jaarlijks maar liefst duizend ton aan oude plastic netten en lijnen in het water gooien. Dat oude tuig is voor het zeeleven dodelijk. Nou ja, visserij is natuurlijk ook niet fijn voor visjes. Visserij is wereldwijd goed voor de werkgelegenheid van 30 procent van de mensen. Je zou zeggen: een vak met toekomst. In 1960 waren er 3 miljard mensen die gemiddeld bijna 10 kilo vis per jaar aten, nu eten 8 miljard mensen gemiddeld meer dan 20 kilo vis per jaar.
Hoezo vak met toekomst? Als boeren het moeilijk hebben, wat zou je zeggen van de vissers? Die worstelen met een vreemde mengeling van EU-maatregelen en de Brexit. Vissers klagen over het gebrek aan inlevingsvermogen van de EU nu ze de bodem en visserijstand niet meer mogen verstoren. Je kan moeilijk zeggen dat vissers meer inlevingsvermogen in de vissen mogen hebben. Die vissen, dat is hun brood. Je kan wel stellen dat de EU meer inlevingsvermogen in de vissen heeft dan in de vissers.
Het Nederlandse Planbureau voor de Leefomgeving heeft ook door hoe belangrijk de zee is. Het publiceert volgende week vier scenario’s voor hoe Nederland het land in gaat richten tussen nu en 2050. In het ene scenario hebben de grote bedrijven het voor het zeggen, in het andere neemt de digitalisering toe, het volgende vinden we allemaal de natuur belangrijk en in het laatste scenario gaan mensen op kleine schaal meer samendoen.
Volgens mij kan dat allemaal tegelijk gebeuren. Maar goed, volgens het Planbureau hebben de scenario’s effect op wat er op de Noordzee gebeurt. In verschillende gradaties wordt die zee in elk scenario volgeplempt met molens, zonnepanelen en energie-eilanden, waardoor visserij en scheepvaart hachelijke avonturen worden. Misschien moeten we overwegen aparte reservaten op zee te maken voor die twee bedreigde hobby’s.
