Duidelijk wordt dat alles wat fout kan gaan, fout ging bij de fatale reis van de Waldhof in januari. Ik had begrepen dat hij ballastwater innam omdat hij wegens het hoge water te hoog lag voor de aansluiting bij belading. Vervolgens was er – wegens hoogwaterstremmingen – een te krap tijdsvenster om te kunnen ontsnappen naar het noorden en was er geen tijd zich te ontdoen van ballastwater. Het schip was niet in balans met halfvolle tanks met zware lading en met ballastwater. Nu zou ook nog (veel) teveel zijn geladen en wie weet moest hij net op dat riskante stukje Rijn extreem uitwijken voor een opvarende tegenligger omdat de verkeersbegeleiding zat te dutten. Succes met uitzoeken wie verantwoordelijk waren voor wat toen volgde. Die opeenstapeling heeft echter ook een geruststellend effect. Er moet toch verdomd veel tegelijk fout gaan, wil het echt mislopen.
Beladen van tankschepen en veilig varen met chemicaliën onder druk van de commercie zijn geen sinecures. Maar het is geen rocket science. Dan zou namelijk de overheid er veel geld insteken, zodat topgeleerden verantwoordelijk zijn en er over op kunnen scheppen. Waar een reeks ingewikkelde procedures niet door topgeleerden maar door gewone mensen moet worden afgehandeld, daar is bandbreedte nodig, waarbinnen fouten kunnen worden gemaakt. Zelfs buiten die bandbreedte moet het nog mogelijk zijn de gevolgen te beperken. Zoals de IVR in haar oproep tot het samenstellen van averijmanagementmodellen het fijntjes benadrukt: het gaat niet alleen om de binnenvaart, het gaat om de ‘verzorgingsgarantie van grote delen van de Europese economie’, dat bleek wel bij het ongeluk met de Waldhof. Het is zeker geen rocket science wie daarvoor verantwoordelijk is. Dat is het landsbestuur dat voortdurend geneigd is te beknibbelen op het vaarwegenbudget. Die verzorgingsgarantie betreft het onderhoud, soms de uitbreiding en zeker de veiligheidsborging van de vaarwegen. ‘Dus’ wordt de WSV, de club die zich daarmee bezighoudt, uitgedund. Meer geld ergens inpompen levert nooit vanzelfsprekend meer kwaliteit op. Andersom is het wel zo dat als je rücksichtslos gaat snijden in budgetten, je het beetje kwaliteit dat je had, per ongeluk weleens weg kan snijden. Om in te zien dat je daar mee op moet passen hoeft Duitsland niet te beschikken over raketgeleerden. Dat zou een gek anachronisme zijn.
