In de zestiger jaren van de vorige eeuw waren er alleen al in Rotterdam meer dan 30 rederijen. Met haar grote koopvaardijvloot was Nederland een zeevarende natie en de Zeevaartscholen zaten altijd vol. Heden ten dage trekt de zee kennelijk niet meer en ondanks het feit dat er nog maar een handjevol grote rederijen zijn en men hooguit vier maanden van huis is, varen er tegenwoordig noodgedwongen vele schepen met een buitenlandse kapitein.
De Diamantgracht met de bijzondere brug. (Foto Bram Plokker van www.worldshipsocietyrotterdam.nl)
Als stimulans en om het aantal afhakende leerlingen te beperken – maar ook om het rendement van de opleiding te verbeteren – heeft Rederij Spliethoff een opmerkelijk initiatief ontplooid. In totaal negen, uit een nieuwbouwserie van 24 vrachtschepen, hebben een speciale onderwijsruimte aan boord. De ‘Diamantgracht’, hier varend op de Dordtse Kil en vanuit Rio de Janeiro onderweg naar Moerdijk, is één van die schepen.
Bovenop de functionele brug is een ‘oefenbrug’ zichtbaar en daar kunnen de studenten oefenen en echt ‘aan boord’ proeven van de praktische omstandigheden van alledag. Er zijn vier extra hutten voor acht studenten, eentje voor de docent, een leslokaal, een ontspanningsruimte en een sportruimte. Normaliter oefenen studenten op simulatoren maar hier kunnen ze om ‘het echie’ praktijk opdoen aan boord. Zo kunnen ze ook ervaren wat slecht weer is en komen ze in diverse havens. Een bewonderenswaardige en respect afdwingende aanpak van deze rederij, die in 1921 in Rotterdam begon als Spliethoff’s Scheepvaartkantoor en later naar Amsterdam verhuisde. Thans opererend met een vloot van circa 100 schepen, waarvan de meesten nog onder Nederlandse vlag. Zo ook deze ‘Diamantgracht’ die, 156 meter lang en 23 meter breed, in 2009 in de vaart kwam. Het draagvermogen is 18.000 ton en in de twee ruimen worden allerlei soorten lading vervoerd. ‘Op een ouwe fiets moet je het leren’ maar op deze diamant kan het ook.
