Plan B

Briljante zet van de milieubeweging: zet de brandstoftoevoer van Schiphol stop. Zou er ook maar één van die honderdduizend onderweg naar het strand op de luchthaven gestrande reizigers bij zichzelf hebben afgevraagd: waar ben ik nou eigenlijk helemaal mee bezig? Het is hier bijna 40 graden en ik moet en zal mijn jaarlijkse portie accijnsloze kerosine verbranden om aan de Middellandse Zee te liggen bakken. Wel fijn, die airco op Schiphol.

Waarschijnlijk niet. Waarschijnlijk overheerste in de vertrekhal, bij de gate of al in het vliegtuig met lege tanks het bittere oordeel over de beroerde organisatie van dat rotvliegveld. Ik had me al kunnen wentelen op mijn beach stretcher, maar nu sta ik hier doodongelukkig in een benauwde mensenmassa. Wat een ellende voor mij. Kan die airco niet wat harder? Ik stik zowat.

Logisch, je wilt waar voor je geld. Je hebt immers een vliegticket gekocht voor een paar tientjes – veeeeel goedkoper dan per trein en al helemaal dan per auto – en dan wil je toch zo snel mogelijk op je plaats van bestemming zijn. Als er nog iets over was van die oude Boeddhistische wijsheid dat het beter is om te reizen dan om aan te komen, dan hebben de low budget vliegmaatschappijen die wel om zeep geholpen door de passagiers als pak-
ketjes in elkaar geschoven zo compact en zo oncomfortabel mogelijk te vervoeren. Sardientjes hebben in hun blikjes aanzienlijk meer beenruimte.

Wel raar dat zo’n grote luchthaven helemaal afhankelijk is van één leverancier van brandstof. Op de radio hoorde ik een oud-adviseur van Schiphol uitleggen dat het niet gemakkelijk was om een Plan B te hebben voor die aanvoer van kerosine, want – en nu komt het – de weg tussen Pernis en Schiphol zou vol staan met vrachtauto’s als de oude NATO-pijpleiding niet levert en er moesten alternatieve wegen worden gezocht voor de aanvoer van kerosine.

Zijn we echt collectief al vergeten hoe een vloot van Shell-tankers gestaag over de Gouwe – binnendoor – de volledige aanvoer van kerosine (Jet A) voor Schiphol verzorgde? Ik zie nog die ijsbrekertjes voor die tankers varen als het te koud was om te kunnen varen, maar de vliegmachines wel op moesten kunnen stijgen. Ongeacht de stikstofuitstoot.

We zijn net gewend dat de uitstoot van kooldioxide moet worden beperkt, nu is stikstof ineens de grote boosdoener. Twee stofjes die we allemaal dagelijks in grote hoeveelheden uitademen. Moeten we onze adem inhouden? Nou, wat ze met stikstof bedoelen, zijn dus de stikstofoxiden, de NOx, die zijn superslecht voor de natuur die wij prettig vinden en de uitstoot daarvan hebben we anders dan de luchtvaart in de binnenvaart intussen al lang prima onder controle. Toch?