Gaaf hè, al die bedrijvigheid op de Europort-tentoonstelling. Al die ondernemers die vindingrijkheid koppelen aan lef en verkoopkwaliteiten, zodat hun zorgvuldig bedachte en dito geconstrueerde innovaties aan de man worden gebracht. Ze investeren kapitalen in onderzoek en ontwikkeling, die ze later denken terug te verdienen als ze scherp genoeg laveren om hun concurrent de loef af te steken. De belangen zijn groot en dat gaat er natuurlijk niet altijd netjes aan toe.
En als je alles helemaal aan de markt overlaat, wordt het een jungle. Je hoeft niet per se over lijken te gaan om de fitste de beste kans te bieden op overleven. Gelukkig hebben we een overheid die keurig netjes de randvoorwaarden schept voor het bedrijfsleven, zodat het wel eerlijk blijft lijken.
Die overheid heeft voor zichzelf wel een andere meetlat dan voor het bedrijfsleven. Toen een actiegroep in Overijssel met keiharde cijfers aantoonde dat de berekeningen voor de geluidsoverlast van het vliegverkeer vanaf Lelystad boven Zwolle aan alle kanten rammelden, reageerden de ambtenaren op het ministerie van IenM laconiek dat hun raketgeleerden de enigen waren die dergelijke gecompliceerde berekeningen konden maken. En daaruit bleek onder andere dat een vliegtuig op 900 meter hoogte helemaal niet meer lawaai maakt dan een vliegtuig op 10 kilometer hoogte, mits de motoren stationair draaien. Alleen valt een vliegtuig dan uit de lucht, daar hadden de raketgeleerden even niet bij stilgestaan.
Tot vier keer toe kreeg die actiegroep nul op het rekest. Hoewel, na de vierde zitting ging er een brief naar de Kamer waarin de staatssecretaris toegaf dat er rekenfouten waren gemaakt. Maar, zo voegde ze eraan toe, de nieuwe berekening van de geluids-
overlast zou voor hooguit een huis of twee gevolgen hebben. Daar gaat die trotse Hanzestad.
Dit voelt zo ‘Betuwelijn’. Een overheid die amechtig achteroverleunend haar ondeskundigheid wegbagatelliseert. Of is het boze opzet en is het weer zo’n verhaal waarbij onderzoek wordt gedaan om te onderbouwen wat het ministerie vindt?
In Trumptweets zijn dat ‘alternatieve feiten’. Lekker modern. Het is nogal een dilemma voor een minister om te moeten kiezen tussen onnozelheid en kwaadaardigheid van je eigen personeel. Nou ja, zo moeilijk is het ook weer niet. In de markt waar veel politici de mond van vol hebben, zou dit genadeloos zijn afgestraft.
Maar zij hoeft het alleen aan de Kamerleden te verkopen. Als die van de ‘goede’ partij zijn, knijpen ze wel een oogje toe omdat een staatssecretaris zich anders nooit kan redden uit het moeras van zelfgenoegzaamheid, waar ze door haar eigen mensen in is geduwd. Zet hem op, Cora en Stientje.
