Na een bewogen carrière als scheepsbouwer tekende auteur Jac Linssen (97) uit Maasbracht de streekgeschiedenis op in boeken als Maasbracht tussen stoffige steenkool en schoongewassen grind, Het aandeel der generaties en Driekwarteeuw Zuidwestenwind. Over het schepenkerkhof schreef hij een roman: Harmke, de scheepsjongen. In zijn nieuwste boe, Spelen in blessuretijd beschrijft hij de haven van Maasbracht met al zijn ervaringen.
Jac Linssen zit in de Maaslandzaal van het Maas Binnenvaartmuseum en zegt over zijn nieuwe boek: “Het is pikant. In de zin van dat ik het niet eens was met de gang van zaken in de vroegere gemeente Maasbracht wat betreft de regels en voorschriften en de uitgifte van vergunningen. Ik geef je een voorbeeld: hoe de lokale overheid omging met de aanleg van de industriehaven in Maasbracht. Dat duurde een eeuwigheid. Zeven jaar duurde het voordat die haven klaar was. Ik had het burgemeester Ewalds voorspeld. In die tijd had ik een nevenvestiging aan de Bunkerhaven. In een aantal columns heb ik beschreven hoe het niet moest. Om zodoende Maasbracht een spiegel voor te houden en hoe het had dienen te gebeuren.”
Overleden
“Een tijdlang was ik met het schrijven van dit boek gestopt, doordat mijn vrouw overleden was. Dat duurde ongeveer een jaar. Daarna kwam ik tot de conclusie dat ik het boek moest afmaken. Eerst alleen voor mijn kinderen. ’s Nachts speelde het schepenkerkhof weer door mijn hoofd. Het hield me intens bezig… De evacuatie van de schippers. Ze waren ten einde raad. En hoe ze na de oorlog hun best deden om er weer bovenop te komen. Dat gegeven zette me weer aan het schrijven. Zoals oud-schipper Willem Kleinstra het verwoordde: ‘We leven nog en beginnen opnieuw!’”
“Ik heb als titel gekozen voor ‘Spelen in blessuretijd’, omdat het meerdere keren erin voorkomt. De ondertitel van het boek luidt ‘als de ouderdom toeslaat’. Ik voelde mij ouder worden, toe ik dit boek schreef. Desondanks voel ik me een bevoorrecht mens met mijn 97 jaar en een gezond verstand. Ik beoefen mijn bezigheden als historicus en schrijver al ruim dertig jaar. Het schrijven gaat mij nog goed af en is van grote invloed geweest op mijn leven.”
Paradijs
“In mijn boek geef ik aan dat het in het ‘paradijs’ Nederland minder goed gesteld is dan ons wel eens voorgehouden wordt. Neem nou de ambachtsscholen die dertig jaar geleden opgeruimd zijn. Sieb Houben en ik hadden in 1968 hout- en metaalbewerkingsmachines op de lts van Maasbracht geplaatst. Het was een mooi ingerichte ambachtsschool. Toch afgedankt en afgeschreven.”
“Het is te idioot om te zeggen dat ze tegenwoordig werken met lieden met twee linkerhanden. En veel te weinig personeel in bouw en fabrieken. Dertig jaar geleden zei een minister dat het allemaal niet meer hoefde: ‘Ambachtslieden halen we wel uit het buitenland.’ Die jongens van 1968, die wij opgeleid hebben op de ambachtsschool, zijn goede vaklui en gaan nu met pensioen. Voor een secur werkend bedrijf als Linssen Yachts is dat een regelrechte ramp, want jonge vaklui worden niet meer opgeleid.”
Bergingsploeg
Jac Linssen heeft zich afgewend en staart door het raam naar de haven. “Ik zie het schepenkerkhof nog altijd voor me. Schippersfamilies met twee of drie kinderen moesten hun schip en thuis ontvluchten. Eerst vonden zij een tijdelijk onderkomen langs de waterkant. In de evacuatietijd verder naar Montfort. Daar was meer plaats op de boerderijen. Maasbracht zat tjokvol met vluchtelingen. Duizend mensen waren erbij betrokken.”
“Deze gebeurtenis heeft mijn hele leven beheerst. Omdat het een ramp was die ik niet meer voor mogelijk had gehouden, zo tegen het einde van de oorlog. Het emotioneert me nu nog. Ik wist niet wat ik zag. Wat gebeurde daar in de haven van Maasbracht?”
“Het schepenkerkhof is nooit meer uit mijn gedachten geweest. Te pas en te onpas dook het weer op.’’
‘’Ik had in die tijd het voornemen om architect te worden. Het liep echter anders toen Sieb Houben me aanstelde als hoofd van de bergingsploeg bij het schepenkerkhof. Toen ik twee jaar later met de berging van schepen klaar was, kwam bij mij de gedachte op: ‘Ik ga in de scheepsbouw.’ Een branche waar ook ontwerpen gemaakt worden.”
Spelen in blessuretijd is in Maasbracht verkrijgbaar bij boekhandel Bruna, het Maas Binnenvaartmuseum en supermarkt Schulpen. Het boek kost 12,50 euro.
tekst en foto: Noud van der Zee
