Terwijl de medewerkers van Verveer Scheepsbetimmeringen al in de woning aan het werk zijn maken wij los in Willemstad voor de proefvaart van het mts Eline. Je kan aan dek merken dat de wisseling van de seizoenen al stevig is ingezet. Er hangt een flinke sluier over het water waar de zon pas na een half uurtje varen de eerste opening tevoorschijn haalt.
Het schip heeft er overigens geen half uur over gedaan om aan de maximale snelheid te komen; we zaten al snel aan de 20,3 kilometer per uur. Cascoleverancier Wim Driessen van Rensen-Driessen Shipbuilding staat ontspannen op het roefdek en blikt goedkeurend naar het schroefwater. “Een combinatie van een spoiler en een vierbladsschroef”, zegt hij.
Stil
Samen met kapitein Wilco Bons is hij een van de vennoten van de v.o.f. Elinic. We treffen Wilco als we op het Vuile Gat het stuurhuis binnenstappen voor koffie en een broodje met de mannen van Dolderman en wat leveranciers die daar al binnen zijn. Hoewel het buiten behoorlijk fris was hebben we daarvan absoluut geen last meer van als we bij binnenkomst van het stuurhuis de historische opmerking maken: “Wat is het hier stil zeg.”
“‘Dat klopt”, zegt de man van Lloyds die de klassekeuring uitvoert. “We zijn bezig met het meten van decibellen.”
Tja…. en daarmee kwam de stand Lloyds-Binnenvaartkrant op 1-0. En die score werd niet meer gelijk gemaakt of verbeterd tot het moment waarop Wilco Bons na een superieur verlopen proefvaart met de nieuwe 110-meter weer feilloos afmeert in de Willemstad. Pas later hoorden wij van hem dat hij de laatste vijftien jaar non-stop op een 85-meter had gevaren. Meteen vult hij aan dat hij daarvoor met de Pantheon voer, een 100-meterschip.
De zon klimt steeds hoger tijdens de proefvaart op het Vuile Gat. (foto Hans Heiligers)
Na afloop is er alle tijd voor een uitgebreid interview. Wilco Bons vertelt ons dat hij vanaf 2002 op mts Elinic heeft gevaren van Thade Driessen, de vijf jaar terug overleden vader van Wim Driessen. De naam Elinic verwijst naar Eline en Nicole, dochters van de compagnon van Thade Driessen. Het enkelwandige 85-meterschip van 1.455 ton werd gebouwd in 1969 op de Arminiuswerft in Bodenwerder. In 2007 is het mts Elinic opgenomen binnen een gelijknamige v.o.f. waarvan Wilco Bons en Wim Driessen eveneens deel uitmaken.
“En na bijna 45 jaar dienst van het mts Elinic ontstonden twee jaar terug de eerste plannen voor een dubbelwandige nieuwbouw”, zegt Driessen. In een recent artikel in De Binnenvaartkrant gaf Driessen zijn mening over de situatie die in 2018 een eind maakt aan de enkelwandige binnentankvaart. Niet slechts de v.o.f. Elinic maar ook zo’n 350 identieke scheepseigenaren komen de eerste jaren voor een zelfde besluitvorming te staan. Tegen de achtergrond daarvan projecteert hij een beeld van de verwachting dat er een onverminderde vraag blijft naar fijnmazige distributie over kleinere rivieren en kanalen die nooit mag worden weggegeven aan het wegvervoer of exploitanten van pijpleidingen.
Nieuwe scheepstypes
Binnen het raam van die wetenschap ontwikkelde Rensen-Driessen vier nieuwe scheepstypes als een sluitende dubbelwandige vervanging van alle bekende structurele voordelen van het enkelwandige schip. Zo is er een ontwerp voor een schip met vijf tanks, de afmetingen zijn 85,00 x 9,60 x 4,65 meter. Een ander plan kent een maatvoering van 86,00 x 10,50 x 4,50 meter. Het is het ontwerp voor een schip met zes centertanks dat 1.500 ton draagt op 2,78 meter.
De lessenaar. (foto Hans Heiligers)
Er is ook een scheepstype met een afmeting van 110,00/125 x 11,45 x 4,65 meter. Het heeft acht tanks, een kruiplijn van 4,20 meter en laadt 2.185 ton op 2,80 meter. Het grootste schip is een dubbelschroefs 135 x 11,45 x 4,90 meter met elf centertanks. Dit schip laadt maar liefst 2.775 ton op 2,80 meter. Ballasten vindt uitsluitend plaats in de dubbele zij en vraagt niet meer dan drieëneenhalf uur tijd.
Wilco Bons vaart al vanaf zijn vijftiende jaar en heeft al bijna 25 jaar volgemaakt op schepen die voor Stetra Tankschiffahrt, waarvan de laatste elf jaar op het mts Elinic. “We hebben het goed naar ons zin bij Stetra en voelen ons daar helemaal thuis”, zegt hij. “We hebben een geweldige vertrouwensband met Otto Klohs en Gerhard Schmitt en hun planners in Ludwigshafen.”
Ook Stetra ziet het belang van goed draagvermogen en vindt die eigenschap volledig terug in het nieuwe mts Eline van 110,00 x 11,45 meter dat 2.841 ton meet. Om verwarring met het vorige schip mts Elinic te voorkomen kreeg deze nieuwbouw de naam Eline.
(Hans Heiligers)
