Meer dan ooit lijken de hoogte- en dieptepunten van het (bijna) afgelopen jaar met elkaar samen te hangen. Natuurlijk is de binnenvaart een bindende factor, maar zij is niet de enige.
Laten we beginnen bij de Duitse regering die worstelt met de binnenvaart. Eerst grootse toezeggingen voor investeringen in vaarwegen, dan flink knijpen en uiteindelijk het ongelooflijke voorstel om eventuele besparingen bij spoor- of weginfrastructuur in de vaarwegen te investeren. Dat is nog eens prioriteiten stellen. Doet denken aan hoe de Russische soldaten in de Eerste Wereldoorlog zonder wapen naar het front werden gestuurd. “Als de soldaat voor je sneuvelt, pak je zijn wapen.” Superefficiënt.
De armoede van de Duitse overheid wordt veroorzaakt door de ‘economische situatie’. Die is een gevolg van brandstoftekorten en omhooggeschoten prijzen, mede veroorzaakt door de oorlog in Oekraïne.
Duitsland lost de verminderde gastoevoer uit Rusland op door gas in Qatar te kopen. Na Rusland heeft Qatar de grootste gasvoorraad ter wereld. Qatar is een voetbalnatie van lik-me-vessie maar wereldwijd zaten vele miljoenen zondag te kijken naar een voetbalproductie van Qatar. In de hoofdstad van de kleine Golfstaat speelden twee nationale teams om de wereldbeker. De belangrijkste spelers van beide teams zijn in het dagelijks leven in dienst van de voetbalclub Paris Saint Germain, eigendom van Qatar. Heel knap in scène gezet. Het leek toch net echt, alsof Argentijnen en Fransen op eerlijke wijze in die finale waren beland.
Er is een vreemde hiërarchie op de loonlijst van de Qatarezen. Helemaal onderaan staan de Nepalezen en andere Aziatische werknemers die zich dood werken in de hitte om paleizen, hotels en voetbalstadions te bouwen. Bovenaan staan de bestuursleden van de FIFA, met
direct onder hen een soort van ambassadeurs als David Beckham en Ronald de Boer en daar weer onder wat zielige Europarlementariërs met koffers Qatarees cashgeld onder hun bed.
Helemaal bovenin – vlak onder de sjeiks zelf en vlak boven Mbappe en Messi – prijkt Poetin die wel heel ver is gegaan door een oorlog te beginnen waar vooral Qatar van profiteert. De sjeiks verdienen per dag ieder een nieuw voetbalstadion aan de verhoogde gasopbrengsten. In Qatar hebben ze geen verzakkende Groningse huizen. Als de paleizen, hotels en voetbalstadions verzakken, bouwen ze nieuwe. Of niet. Wat maakt het uit.
Duitsers staan niet op de loonlijst van Qatar (kwamen ook niet ver op het WK). Dat pleit voor ze, maar verklaart dit dat het machtigste land van het rijkste werelddeel op aarde bezuinigt op investeringen in de vaarwegen? Wat is er gebeurd met “Wir schaffen das!”?
