Telkens als je een verslag leest over de klimaattop in de Egyptische woestijn wordt er smalend, soms zelfs hilarisch gedaan over de geluidsoverlast van de op volle toeren draaiende airconditioning, zo’n beetje de grootste slokop van energie. Alleen de Duitse afvaardiging haalde daar haar schouders over op. Es heißt nicht umsonst Klimaanlage?
Een leuk voorproefje voor de WK Voetbal, een paar hete zandbakken verderop. Louis van Gaal vroeg of de airco wat zachter kon. De journalisten konden hem niet goed verstaan (wat toch al een probleem is met zijn Engels: “I believe that we can come an end”).
Zeg eens eerlijk: heb je gekeken, gisteravond? En zondag ook? Is goed hoor; er komt toch geen enkele overleden bouwvakker weer tot leven als je niet kijkt. Neem rustig nog een hap van die rundvleeskroket. Anders is het arme dier voor niks gestorven. En wij zijn toch
allang dood als het water over de dijken klotst door het smelten van de poolkappen.
Het klimaat leeft wel onder de mensen. Een filmpje over klimaatverandering op Youtube had binnen een dag 30 miljoen likes. Wat kan er nu nog misgaan?
Zonder dollen. Het zal de aarde een zorg zijn wat wij met het klimaat uitvreten. Zelfs het leven op aarde gaat gewoon door. Het gepruts met het klimaat is vooral een probleem voor mensen.
Sterft de mensheid uit door klimaatverandering? Dat ziet er voorlopig niet naar uit. Wie je ook bent, je bent maar één van de 8 miljard bewoners van de aardbol, sinds vorige week. De mensheid verdwijnt niet door het klimaat, maar het wordt er niet leuker op. En dat varieert van minder comfortabel in sommige regio’s tot gruwelijke hongersnood en verdrinking in andere delen van de wereld. Delen waar die eersten meestal een tijdje heen gaan voor vakanties en ontspanning of om te bestuderen hoe de mensen daar leven.
Over die variatie ging het in Egypte. Het is diep tragisch dat degenen die aan de opwarming van de aarde nauwelijks bijdragen, het hardst worden getroffen. Nog tragischer is dat wij bij die anderen horen en we niet bereid zijn ook maar een fractie van onze welvaart op te geven om de opwarming af te remmen of om de slachtoffers te helpen.
We zijn bijvoorbeeld in de binnenvaart al zo murw geworden door het onzinnige argument dat verladers geen cent meer hoeven te betalen voor klimaatvriendelijk vervoer, dat we het al doodnormaal zijn gaan vinden dat vermindering van CO2-uitstoot geld op moet leveren. Laat anders maar zitten, dan zoekt het nageslacht het maar uit. Om met Van Gaal te spreken: ‘We are running after the facts…”
